Nadleśnictwo Osieki

Sygnatura
65/785/0
Liczba serii
0
Liczba skanów
0

Zawartość:

1. Ocena i pomiary lasów 1886-1927; sygn. 1; 1 j.a. - określanie parcel leśnych, koszty prac regulacyjnych 2. Granice i powierzchnia nadleśnictwa 1848-1927; sygn. 2-4; 3 j.a. - regulacje granic, informacje o nowo nabytych gruntach, analizy wykorzystania powierzchni nadleśnictwa, pomiary, opisy, oznaczania granic rewirów, zarządzenia, spory graniczne i wytyczenia nowych granic, stosunki nadleśnictwa z sąsiednimi gminami, klasyfikacja ziemi i jej opodatkowanie. 3. Budownictwo 1821-1928; sygn.5; 1 j.a. - zarządzenia, budowa i naprawa dróg i mostów w lasach, wykazy grobli i śluz wodnych. 4. Sprzedaż drewna 1833-1927; sygn. 6-7; 2 j.a. - zapotrzebowania na drewno, deputaty drewna, rachunki, klasyfikacja i ceny, zbiór kory. 5. Myślistwo 1890-1927; sygn. 8; 1 j.a. - rybołówstwo na wodach należących do nadleśnictwa. 6. Korzyści uboczne z lasów 1835-1927; sygn. 9-10; 2 j.a. - eksploatacja starych wydm– piasek, dzierżawa łąk i pól, opłaty dzierżawne, zbiory siana z śródleśnych łąk. 7. Personalia 1852-1907; sygn. 11; 1 j.a. - wykazy urzędników zatrudnionych w nadleśnictwie, egzaminy i wykształcenie kandydatów na leśniczych i myśliwych, awanse i obsada stanowisk, podróże służbowe. 8. Ochrona lasów 1840-1928; sygn. 12; 1 j.a. - wylew wód na łąki, budowa rowów melioracyjnych. 9. Serwituty 1856-1877; sygn. 13; 1 j.a. - wykazy uprawnionych do wydobywania torfu, spłaty uprawnień. 10. Zarząd nad lasami prywatnymi 1834-1925; sygn. 14-15; 2 j.a. - lasy miejskie Trzebiatowa (Treptow a/R.), wydmy, koszty utrzymania brzegu i grunty leśne kąpieliska w Mrzeżynie (Deep). 11. Varia 1847-1848; sygn. 16; 1 j.a. - suplement do generalnych planów produkcji nadleśnictwa.

Dzieje twórcy:

Pierwsze planowe działania w stosunku do lasów na Pomorzu podjęto w XVI w. Książęta zaczęli wydawać wówczas przepisy o ochronie lasów i racjonalnej gospodarce pozyskiwanym drewnem, a same lasy książęce zostały podzielone na rewiry, nadzorowane przez służbę leśną (leśniczych). Wzorem władców pomorskich poszli również prywatni właściciele: miasta, fundacje, korporacje oraz szlachta, tworząc własną służbę leśną i dzieląc lasy na obwody i rewiry. Jednakże pełne zinstytucjonalizowanie wszystkich poczynań w stosunku do lasów nastąpiło na Pomorzu w XVIII w. W powołanej w 1723 r. Kamerze Wojenno-Skarbowej w Szczecinie przy wydziale domen (Domainen Abteilung) została utworzona Dyrekcja Lasów (Forst Direktion). Początkowo administrowała ona lasami królewskimi, ale już w końcu XVIII w. pod jej kontrolą znalazły się również lasy prywatne. Na początku XIX w., w wyniku reformy państwa pruskiego, administracja leśna znalazła się w kompetencji wydziałów domen i lasów urzędów rejencyjnych. W 1833 r. w każdym z takich wydziałów został powołany urząd Głównego Leśniczego (Oberforstmeister), który bezpośrednio zajmował się sprawami leśnymi w całej rejencji, w tym i w lasach prywatnych. Podlegały mu utworzone na mocy edyktu z 11 IX 1811 r. inspekcje leśne (Forstinspektion). Nadzorowały one początkowo lasy prywatne i komunalne, jednakże szybko swoim działaniem objęły również państwowe, stając się organem kontrolującym wykonywanie poleceń i zarządzeń władz zwierzchnich (ministerstwo, rejencja). Na najniższym szczeblu zarządu nad lasami stały nadleśnictwa (Oberförsterei), kierowane przez nadleśniczych (Oberförster). Dzieliły się one na rewiry leśne, administrowane przez leśniczych (Förster). Lasy niepaństwowe natomiast zależnie od wielkości były administrowane przez leśniczych lub nadleśniczych, podlegających bezpośrednio właścicielowi. Na Pomorzu w Rejencji Szczecińskiej początkowo było sześć inspekcji leśnych w Ahlbeck, Graseberg, Schwedt, Stargardzie, Świnoujściu i Torgelow, którym podlegało 27 nadleśnictw państwowych. Później liczbę inspekcji zmniejszono do czterech, likwidując w Ahlbeck i Graseberg,. W rejencji koszalińskiej utworzono natomiast tylko dwie inspekcje leśne w Darłowie i Linichen, którym podlegało 12 nadleśnictw państwowych. Natomiast w małej rejencji stralsundziej nie wprowadzono podziału na inspekcje, a sześć nadleśnictw państwowych oraz lasy prywatne podlegały kontroli bezpośrednio Głównego Leśniczego. Zarysowana wyżej struktura administracji leśnej przetrwała do początku lat trzydziestych XX w. W 1932 r. w ramach urzędów rejencji zostały utworzone wydziały leśne (Forstabteilung), jednakże już w 1934 r. nastąpiło wyłączenie spraw lasów państwowych z kompetencji rejencji i przekazanie ich nowo utworzonym, w każdej rejencji, urzędom: Inspektora Lasów w Okręgu Rejencyjnym (Landforstmeister für den Regierungsbezirk). Natomiast wydziałom ogólnym rejencji pozostawiono nadzór nad lasami niepaństwowymi oraz sprawy rozwoju kultur leśnych, a także policji leśnej i łowiectwa. W tym samym czasie przekształcenia nastąpiły również na najniższym szczeblu administracji leśnej, gdzie w miejsce nadleśnictw, nie zmieniając zakresu i obszaru działania, powołane zostały Urzędy Leśne (Forstämter). Tak ukształtowana struktura zarządu nad lasami przetrwała do 1945 r. Data przejęcia akt do archiwum szczecińskiego pozostaje nieznana. W okresie II wojny światowej zespół został prawdopodobnie ewakuowany do Tuczna, skąd zdekompletowany powrócił do magazynów archiwalnych.

Daty skrajne:

1833-1927

Klasyfikacja:

Nazwa twórcy:

Daty:

1833-1927.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Oberförsterei Grünhaus

Języki:

Dostępność:

Ogółem jednostek archiwalnych:

16

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

16

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

0.0

Ogółem opracowanych metrów bieżących

0.4

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
inwentarz książkowy zatwierdzony Tak