1. Księgi urodzeń 1878, 1880-1884, 1888-1890, 1893, 1895, 1897-1899, 1901-1902, 1906-1907, 1909, 1912, 1918-1920, 1929-1931, 1933, 1936-1937 (w 1937 r. wpisy od sierpnia); indeksy 1880-1901; 2. Księgi małżeństw 1874-1886, 1888-1890, 1893-1908, 1911-1912, 1915, 1917-1919, 1921-1926 (luki), 1928-1935 (luki), 1937-1938; indeksy 1880-1901; 3. Księgi zgonów 1874, 1876-1877, 1880, 1882-1885, 1887-1890, 1892, 1894-1901, 1903-1907, 1911-1912, 1914-1917, 1920-1921, 1923-1927, 1929-1932, 1934, 1938; indeksy 1880-1901;

Urząd Stanu Cywilnego w Lipianach powstał w wyniku wprowadzenia reformy polegającej na rejestracji ruchu naturalnego ludności, urodzeń, zgonów, a także ślubów cywilnych. Najwcześniej nowe ustawodawstwo wprowadzono w Prusach. Na mocy ustawy sejmu pruskiego z 9 III 1874 r. prezesi rejencji we wszystkich prowincjach pruskich zostali zobowiązani do utworzenia na podległych sobie terenach urzędów stanu cywilnego. Placówki te rozpoczęły działalność 1 X 1874 r. Ustawą Sejmu Rzeszy z dnia 6 II 1875 r. świecka rejestracja ruchu naturalnego ludności stała się wiążąca dla całej Rzeszy Niemieckiej. W gminach wiejskich na stanowiska kierownicze USC wyznaczane były osoby powoływane przez landratów, w miastach przez prezesów rejencji. Osoby duchowne nie mogły pełnić obowiązków urzędników USC. Urzędy stanu cywilnego zostały zobowiązane do prowadzenia ksiąg w trzech seriach: urodzenia, małżeństwa i zgony, sporządzanych w dwóch egzemplarzach: pierwopis (Haupt–Register) i wtóropis (Neben–Register). Ten ostatni po zakończeniu wpisów z danego r. przekazywany był na przechowanie do właściwego Sądu Obwodowego (Amtsgericht). Urząd Stanu Cywilnego w Lipianach istniał do 1945 r. Pod koniec II wojny światowej władze niemieckie przeprowadziły ewakuację części ksiąg (zwłaszcza pierwopisów) ze wschodnich prowincji w głąb Niemiec. Obecnie przechowywane są one w Standesamt I w Berlinie. Po zakończeniu wojny, na Ziemiach Zachodnich pozostała stosunkowo duża liczba ksiąg w większości wtóropisów. Na podstawie rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych z 1976 r. po stuletnim okresie przechowywania księgi USC sukcesywnie są przekazywane od 1978 r. do AP w Szczecinie.