Na zawartość treściową akt zespołu obejmującego 1 j.a. składa się zgłoszenie przez sołtysa Neubaura utonięcia dwóch osób, dwunastoletniego chłopca i dwudziestotrzyletniej kobiety we wsi Skórka (Schönfeld) w miejscowej rzece. Tom akt zawiera list sołtysa opisujący zdarzenie oraz protokół stwierdzający zgon obu osób. Dokumenty powstały między 14 maja a 1 czerwca 1816 roku.

Powiatowy Sąd Patrymonialny w Krajance powołany został na podstawie regulaminu z 3.XII.1781 r. o organizacji sadownictwa niższego w Prusach Wschodnich i Zachodnich. Zarządzenie to potwierdzało instrukcję dla sądów patrymonialnych z 17.IX.1773 r., jednocześnie jednak nakazywało właścicielom jurysdykcji prywatnych zawieranie umów w ramach powiatu lub jego części o wspólnym prowadzeniu połączonego sądu patrymonialnego. Zadaniem takiego urzędu miało być wykonywanie sądownictwa patrymonialnego w dobrach ziemskich wchodzących w skład jego okręgu w imieniu poszczególnych właścicieli . W Prusach Zachodnich, łącznie z okręgiem nadnoteckim utworzono kilkanaście takich połączonych sądów powiatowych. Początkowo Krajenka była w jurysdykcji Sądu Powiatowego w Złotowie, ale w 1810 roku został zawarty nowy układ o jurysdykcji w miastach Złotowie, Krajence i okolicznych majątkach ziemskich. Powstał wówczas dla Krajenki i 22 dóbr szlacheckich odrębny sąd, który działał do 1 kwietnia 1849 roku .