I.Organy centralne 1775-1856; sygn. 1-20; 20 j.a. 1.Struktura Uniwersytetu 1775-1850; sygn.1-2; 2 j.a. -ustawy zasadnicze (Grundgesetze) i reorganizacja uczelni. 2. Rektor 1816-1854; sygn. 3-4; 2 j.a. -wybory rektora i dziekanów, insygnia rektora. 3. Senat 1776-1843; sygn. 5-10; 6 j.a. - protokoły posiedzeń senatu; 4. Kancelaria 1819-1854; sygn. 11-14; 4 j.a. -napływ pieniędzy na pracę kancelarii, nieporozumienia pomiędzy kancelarią a Ministerstwem, zarząd nad kancelarią, sekretarz kancelarii; 5. Komisje 1754--1854; sygn. 15-16; 2 j.a. 6. Stroje urzędowe 1819-1853; sygn. 17-19; 3 j.a. 7. Zatrudnianie pracowników administracji centralnej 1853; sygn. 20; 1 j.a. -zatrudnienie pełnomocnika rządu, sędziego uniwersytetu, sekretarza; II.Działalność i pracownicy naukowi Uniwersytetu 1618-1904; sygn. 21-95; 75 j.a. 1. Sprawy nauczania 1764-1883; sygn. 21-23; 3 j.a. - podział na Wydziale Filozoficznym, egzaminy, katalog lekcji; 2. Działalność prawna 1618-1854; sygn. 24-34; 11 j.a. - orzeczenia prawne i opisy spraw, spory między profesorami; 3. Instytuty i inne placówki naukowe 1770-1854; sygn. 35-42; 8 j.a. - zarząd nad instytutami, klinika, szkoła chirurgiczna, materiały pozostałe po profesorze Kneip, dary dla biblioteki, rachunki biblioteki, ogrodzenie ujeżdżalni; 4. Zatrudnianie pracowników naukowych 1815-1851; sygn. 43-51; 9 j.a. - zatrudnianie profesorów Wydziału Teologicznego, Prawnego, Medycznego, Filozoficznego, profesorów nadzwyczajnych i adiunktów, Wertera Kirchnera, prawo rektora do prezentacji pracowników, stan osobowy Wydziału Prawnego, charakterystyka profesorów; 5. Sprawy studenckie 1745-1904; sygn. 52-57; 6 j.a. - dyplomy, rozprawki naukowe, podania; 6. Wydawnictwa uniwersyteckie 1820-1850; sygn. 58-59; 2 j.a. - obowiązek przedstawiania kanclerzowi publikacji przed drukiem, drukarnia akademicka; 7. Uroczystości 1817-1854; sygn. 60; 1 j.a. 8. Personalia pracowników naukowych 1816-1857; sygn. 61-95; 35 j.a. -Barthold, Barkow, Baier, Baumstark, Beseler, Bardeleben, Creplin, Erickson, Euhstedt, Feilitzsch, Grunert, Gahs, Hasert, Hunefeld, Hoefer, Haeser, Hahn, Heuberlin, Jahn, Kosegarten, Laurer, Matthies, Münter, Niemeier, Putter, Planck, Stiedenroth, Schömann, Schultze, Schirmer, Semisch, Titel, Tillberg, Vogt, Windscheid; III. Akademia Rolnicza w Eldenie: ogólne, finanse Eldeny 1667-1853; sygn. 96-106; 11 j.a.; IV. Administracja 1571-1876; sygn. 107-000; 21 j.a. 1. Dobra ziemskie Uniwersytetu 1820-1876; sygn. 107-109; 3 j.a. - postanowienia odnośnie dzierżawy, odroczenie wpływu danin z dzierzawy, podział na gminy; 2. Sprawy finansowe 1571-1845; sygn. 110-117; 8 j.a. - podział finansów, wydatki i przychody, rozdział pieniędzy, pokrycie kosztów podróży służbowych i diet, wsparcie finansowe dla owdowiałego Schmidta. 3. Wynagrodzenia 1817-1854; sygn. 118-122; 5 j.a. - wynagrodzenia urzędników: wynagrodzenia ogólnie, wsparcie dla urzędników, wynagrodzenie w naturze, wynagrodzenie dla Kobrowa. 4. Inspektor budowlany1822-1854; sygn. 123-124; 2 j.a. 5. Sprawy personalne urzędników 1820-1854; sygn. 125-127; 3 j.a. - Konewka, Patzig, zatrudnianie na stanowiska urzędowe; V. Varia z lat 1754-1849, sygn. 128-130; 3 j.a.

Uniwersytet w Greifswaldzie został powołany w październiku 1456 roku, jako Pomorski Uniwersytet Krajowy. Swoje powstanie uczelnia zawdzięcza staraniom prawnika i burmistrza Greifswaldu Henricha Rubenowa, który w maju 1456 roku uzyskał od papieża Kaliksta III bullę założycielską, a następnie zgodę Księcia Wołogoskiego Warcisława IX na założenie tejże uczelni. Rubenow został mianowany rektorem, równocześnie powołano także radę uniwersytetu (Consilium Universitatis). Od początku uczelnię tworzyły cztery wydziały: teologiczny (TheologischeFakultät), prawny (Juristen Fakultät), medyczny (Medicinische Fakultät) i sztuk wyzwolonych (Artistenfacultät). Uczelnia finansowana była przez księcia, Kościół, radę miejską i samego Rubenowa. W okresie reformacji (1539) uczelnia została zreorganizowana w duchu humanistycznym. Wtedy też przekształcono Wydział Sztuk Wyzwolonych w Wydział Filozoficzny (Philosofische Facultät), na którym wykładano filozofię, matematykę, nauki przyrodnicze, historię, filologię, archeologię, historię sztuki, sztuki piękne i nauki polityczne i finanse. W 1634 roku Książę BogusławXIV przekazał uniwersytetowi na własność dobra pobliskiego klasztoru w Eldenie (14 tys. ha), przez co stał się największym posiadaczem ziemskim spośród uniwersytetów niemieckich aż do 1945 roku. W okresie wojny trzydziestoletniej uczelnia przeżywa kryzys, wyrażający się w zmniejszonej liczbie studentów. Sytuacja finansowa uniwersytetu poprawiła się dzięki pomocy królowej Szwecji Krystyny, jako że całe Pomorze Przednie wraz z Greifswaldem zostało przyznane Szwecji w ramach postanowień Pokoju Westfalskiego. Ogólna liczba osób wstępujących na wydziały wahała się dosyć znacznie: od 62 w 1642 roku, 213 w 1647, do 116 w 1658 roku.Kolejny władca Szwecji Gustaw III nadał uniwersytetowi w 1775 roku nowy reces, organizujący administrację akademicką (Akademische Administration). W 1779 roku król założył przy uczelni Kolegium Medyczne. W chwili przyłączenia w 1815 roku Greifswaldu do Prus uniwersytet podporządkowano Ministerstwu Spraw Wewnętrznych, jednak mimo rozporządzenia rządowego duży wpływ na pracę uczelni miał Generalny Superintendent. Na uczelni w owym czasie pracowało 14 profesorów, 2 docentów i studiowało 70 studentów. Podczas II Wojny Światowej uniwersytet został zamknięty. Po wojnie uczelnia ponownie rozpoczyna swoją działalność, ale bez Wydziału Prawnego. W czasie rządów okupacyjnych władz radzieckich jej dobra ziemskie zostały upaństwowione. W 1946 roku utworzono Wydział Pedagogiczny, a w 1951 wydzielono z niego Wydział Matematyki i Nauk Przyrodniczych. W 1955 roku przekształcono Wydział Pedagogiczny w Wydział Filozoficzny. Trzecia Reforma Szkół Wyższych przeprowadzona w 1968 roku w NRD doprowadziła do zlikwidowania czterech klasycznych fakultetów, tworząc 16 sekcji, które działały jako oddziały Rady Naukowej (Wissenschaftliches Rat). Po zjednoczeniu Niemiec w 1989 roku przywrócono samorządność i wolność nauki i sztuki. W tymże roku odnowiono Wydział Teologiczny, a dwa lata później utworzono Wydział Prawny. Uniwersytet w Greifswaldzie ukończyło wielu wybitnych polityków i naukowców, między innymi laureaci Nobla lekarz Gerhard Domagk (1939/1947), czy fizyk Johannes Stark (1919). Podczas ponad 500-letniej działalności Uniwersytetu jego struktura organizacyjna ulegała zmianom. Organem nadzorującym i czuwającym nad całością spraw była rada zwana Senatem, w skład której wchodził rektor, prorektor, dziekani, czterech wybieranych profesorów zwyczajnych i sędzia Uniwersytetu.Na czele Senatu stał rektor, jego kadencja trwała rok, od 15 maja do 15 maja roku następnego, przewodniczył on i zwoływał posiedzenia Senatu. Uniwersytet był podzielony na Wydziały (Facultät). Na czele każdego Wydziału stał dziekan (Dekan) wybierany na rok, który zobowiązany był do reprezentowania i prowadzenia interesów Wydziału, odpowiadał on za jego ustawowo przewidziany kształt i pracę, w razie potrzeby zwoływał i przewodniczył Zgromadzeniu Wydziału (Facultätsversammlung). Uchwały podejmowane były jednomyślnie, w razie różnicy zdań decydował głos dziekana. Trzecim głównym organem Uniwersytetu była rada, zwana Konsylium (Concil). Do jej kompetencji należał wybór rektora i wybieralnych senatorów, a także pastorów w parafiach, nad którymi Uniwersytet sprawował patronat, inspektorów kościelnych, jak również podejmował decyzje w sprawach biblioteki. Dobrami Uniwersytetu zarządzała Administracja Akademicka (Akademische Administration). Wprawdzie nie podlegała zarządowi Senatu, zobowiązana była jednak do regularnego składania mu sprawozdań ze swojej działalności. Do spraw socjalnych powołane były specjalne komórki, udzielające pomocy na dwóch zasadniczych płaszczyznach, a mianowicie: wsparcia dla członków rodzin zmarłych nauczycieli (wdów, sierot) i stypendia dla studentów. Na uczelni działały liczne zakłady naukowe, oparte na zróżnicowanych zasadach. Biblioteka uniwersytecka, założona już w 1456 roku, opierała się początkowo głównie na księgozbiorze Rubenowa, w latach późniejszych doszły dalsze cenne zbiory tworzące jakby specjalne oddziały biblioteki. Łącznie w 1866 roku zasób biblioteki liczył ok. 100 tys. woluminów. Bardzo ważną placówką naukową, powiązaną z Uniwersytetem,była Akademia Rolna w Eldenie. Utworzona w 1835 roku, była najstarszą z królewskich placówek naukowych w Prusach. Średnio uczęszczało do niej 36 studentów rocznie. Stawiała sobie dwa zasadnicze cele: kształciła rolników i umożliwiała studentom prawa i administracji przygotowanie się do służby publicznej. Plan edukacji obejmował gospodarkę rolną, społeczną i państwową. Akademia w Eldenie współpracowała ścisle z Uniwersytetem, wspólnie zatrudniając profesorów i dając równą możliwość studentom obu placówek uczestniczenia we wszystkich zajęciach. Równocześnie zprzepisami uniwersyteckimi, obowiązywały w Akademii także osobne, własne uregulowania.