Utworzenie szkoły w 1900 r. i powołanie pierwszego dyrektora, plany architektoniczne poszczególnych pomieszczeń budynku, inwentarze ruchomości szkoły, akta personalne nauczycieli i dyrektorów szkoły, finanse szkoły.

W 1900 r. Rejencja Szczecińska powołała Królewską Wyższą Szkołę Budowy Maszyn. Początkowo szkoła posiadała status szkoły średniej zawodowej, funkcjonowała w systemie dziennym i wieczorowym, a jej celem było kształcenie techników budowy maszyn. Do 1.X.1901 r. siedziba szkoły znajdowała się w jednym z budynków na terenie portu wolnocłowego, później przeniesiono ją do nowo wybudowanego budynku przy obecnej ul. Sikorskiego (obecnie znajduje się tam jeden z budynków Politechniki Szczecińskiej). Jeszcze przed wybuchem I wojny światowej szkoła uzyskała uprawnienia wyższej szkoły zawodowej, gdyż absolwenci po jej ukończeniu otrzymywali tytuł inżyniera. W 1911 r. w szkole uczyło się 60 studentów. W czasie I wojy utworzono kolejną szkołę - Królewską Szkołę Inżynierów i Mechaników Okrętowych. W 1928 r. obie szkoły zostały połączone w jedną - Państwową Wyższą Szkołę Budowy Maszyn, Inżynierów i Mechaników Okrętowych. W 1930 r. szkoła ponownie zmieniła nazwę i częściowo zakres działania i stała się Połączonym Państwowym Zakładem Technicznym Kształcenia Nauczycieli Maszynoznawstwa, Inżynierów i Mechaników Okrętowych. W 1939 r. szkole nadano nową nazwę - Państwowa Szkoła Inżynierska . Składała się ona z 4 wydziałów: budowy maszyn, techniki budowy samolotów, elektrotechnicznego, inżynierii okrętowej. Absolwent po dwóch i pół latach nauki otrzymywał tytuł inżyniera. Szkoła działała do początku 1945 r.

W dniu 20.XII.2006 r. decyzją KM zmiana nazwy zespołu. W Landesarchiv Greifswald Rep. 62c Państwowa Szkoła Inżynierska w Szczecinie 1900-1946; 3,5 m.b.