1. Administracja ogólna 1943; sygn. 1; 1 j.a. - przepisy o podatkach: tabele podatku dochodowego i pracy. 2. Podatek dochodowy 1938-1944; sygn. 2-72, 198-199, 201; 74 j.a. - teczki płatników podatku dochodowego. 3. Podatek przemysłowy 1937-1944; sygn. 73-107; 35 j.a. - teczki płatników podatku przemysłowego. 4. Podatek obrotowy 1936-1944; sygn. 108-145, 200; 39 j.a. - teczki płatników podatku obrotowego. 5. Podatek majątkowy 1931-1944; sygn. 146-164; 19 j.a. - teczki płatników podatku majątkowego. 6. Sprawozdania kontrolne 1936-1944; sygn. 165-188; 24 j.a. - teczki sprawozdań kontrolnych. 7. Dodatek wojenny 1939-1942; sygn. 189-195; 7 j.a. - teczki płatników dodatku wojennego. 8. Dochód z samodzielnej pracy 1939-1944; sygn. 196-197; 2 j.a. - teczki dotyczące osób prywatnych.

Po pierwszej wojnie światowej miała miejsce w Niemczech reforma administracji skarbowej. Doprowadziła ona do powstania nowej ujednoliconej dla całych Niemiec organizacji poboru podatków pośrednich i bezpośrednich. Do tej pory poborem podatków bezpośrednich zajmowała się administracja ogólna, a po przeprowadzeniu reformy kompetencje te przeszły na administrację specjalną. Decydujące znaczenie miała ustawa z 10.X.1919 r., Ordynacja Skarbowa Rzeszy (Reichsabgabenordnung) z 13.XII.1919 r. oraz rozporządzenie ministra finansów Rzeszy wprowadzające krajowe urzędy skarbowe jako pośredni urząd między utworzonym wówczas Ministerstwem Finansów Rzeszy a terenowymi oddziałami administracji państwowej tzn. urzędami skarbowymi. Zasięg działania krajowego urzędu skarbowego pokrywał się z granicami prowincji pruskich. W przypadku Krajowego Urzędu Skarbowego w Szczecinie okręg jego działania obejmował prowincję Pomorze oraz północną część utworzonej w 1922 roku prowincji Marchia Graniczna Poznań-Prusy Zachodnie. Od krajowego urzędu skarbowego bezpośrednio zależne były urzędy skarbowe. Ich siedzibę i teren działania ustalało ministerstwo. Urzędy składały się one z wydziału podatku (Steuerabteilung) dla wyznaczenia i wymiaru podatków oraz z kasy skarbowej ściągającej podatki. W gestii urzędów skarbowych znalazły się podatki bezpośrednie i opłaty skarbowe. Dla sprawniejszego wykonywania tych czynności z urzędami współpracować miała administracja i policja gminna. Na czele urzędu skarbowego stał kierownik (Vorsteher), przy urzędzie działały też komisje, których członkowie pełnili funkcje honorowe. Do zadań komisji należało ustalanie i pobieranie podatku majątkowego. Jej członkowie byli wybierani przez organa samorządowe danego obszaru, musieli być narodowości niemieckiej, mieć ukończone 25 lat i od co najmniej roku mieszkać w danym okręgu lub gminie. Urzędy skarbowe swoim zasięgiem obejmowały powiat, miasto na prawach powiatu lub jego część. W przypadku Stargardu, który od 1905 roku posiadał prawa powiatu miejskiego, tutejszy Urząd Skarbowy zawiadywał powyższym powiatem i powiatem ziemskim Szadzko (Saatzig). Urząd Skarbowy w Stargardzie znajdował się przed II wojną światową na ówczesnej Finanzalle, obecnie ul. Skarbowa. W okresie hitlerowskim miała miejsce reorganizacja urzędów. Administracja terenowa finansów otrzymała jednolity dla całej Rzeszy ustrój odpowiadający podziałom na okręgi NSDAP. Akta Urzędu Skarbowego w Stargardziedo 1945 roku znajdowały się w registraturze. Na początku 1945 roku przed zajęciem miasta przez Armię Czerwoną część dokumentacji podatkowej została ukryta w stropie między piętrami budynku, większość akt uległa zniszczeniu. Ukryte archiwalia odnaleziono w 2000 roku podczas remontu budynku dawnego urzędu, w którym po 1945 roku mieściła się bursa szkolna.

Zespół dopisano do spisu zespołów na mocy decyzji Komisji Metodycznej AP w Szczecinie z 26 VI 2001 r.; akta zespołu wyłączono z zespołu 65/91. Większość teczek wymaga konserwacji.