1. Wyciąg z akt procesowych o szpiegostwo przeciwko podoficerowi i aptekarzowi Paulowi Dreufusowi z 1918 roku, sygn. 1; 2. Przepisy prawne w sprawach o szpiegostwo i o postępowaniach sądowych w tych sprawach, m.in. Opracowanie mjr F. Hartmann z 1930 roku o prawodawstwie karnym za szpiegostwo w Niemczech i krajach ościennych, w tym w Polsce, z 1925-1936, sygn. 2, 4; 3. Sprawozdania gestapo z Piły z 11 stycznia i 13 czerwca 1935 roku o sytuacji politycznej i społecznej w Marchii Granicznej oraz szpiegostwie prowadzonym na rzecz państwa polskiego przez miejscową ludność, sygn. 3.

Organ Wywiadu i Kontrwywiadu Niemieckich Sił Zbrojnych (Abwehra) powstał w styczniu 1921 r. jako departament Reichwehrministerium pod kierownictwem majora Friedricha Gemppa. Miała ona zwalczać szpiegostwo i chronić siły zbrojne przed sabotażem i agitacja wywrotową. Szybko Abwehra przestała ograniczać się do działalności kontrwywiadowczej i zaczęła organizować akcje wywiadowcze przeciw państwom położonym na wschód od Niemiec, a w latach 30-tych przeciw państwom zachodnim. W 1939 r. Abwehra składała się z następujących wydziałów: Zagranicznego (praca kontrwywiadowcza w placówkach dyplomatycznych), Centralnego (miał charakter sztabu Abwehry), Wydział I (zajmował się wywiadem), Wydział II (tworzył i kierował grupami sabotażowymi), Wydział III (zajmował się kontrwywiadem). Trzy ostatenie wydziały posiadały 8 ekspozytur, w: Królewcu, Szczecinie, Berlinie, Dreźnie, Stuttgarcie, Münster, Monachium i we Wrocławiu. Ekspozytura II w Szczecinie miała swoją siedzibę w koszarach Okręgu Wojskowego w Szczecinie. Jej działalność nastawiona była na wywiad i kontrwywiad zwłaszcza wobec Polski. Jej placówki znajdowały się w Bytowie, Koszalinie i Pile. Akta przekazane zostału do AP w Szczecinie z IPN w Warszawie.

Akta znajdują się też w Rosyjskim Wojennym Archiwum Państwowym w Moskwie (Rosja), Decyzją KM z dn. 5.12.2008 r. nastąpiła zmiana nazwy zespołu