1. Mapy ogólnogeograficzne 1959-2003; 23 j.a. 1.1. Mapy topograficzne 1959-2003; 23 j.a. 2. Mapy inżynieryjno-gospodarcze 1950-1993; 89 j.a. 2.1. Mapy zasadnicze 1960-1968; 5 j.a. 2.1.1. Mapy zasadnicze 1:500 1965-1968; 3 j.a. 2.1.2. Mapy zasadnicze 1:5000 1960-1965; 2 j.a. 2.2. Mapy sytuacyjno-wysokościowe 1959-1993; 12 j.a. 2.2.1. Mapy sytuacyjno-wysokościowe 1:500 1974-1974; m1 j.a. 2.2.2. Mapy sytuacyjno-wysokościowe 1:1000 1959-1967; 3 j.a. 2.2.3. Mapy sytuacyjno-wysokościowe 1:2000 1993-1993; 1 j.a. 2.2.4. Mapy sytuacyjno-wysokościowe 1:5000 1968-1975; 6 j.a. 2.3. Mapy gospodarki wodnej 1953-1976; 13 j.a. 2.3.1. Mapy regulacji rzek 1953-1967; 10 j.a. 2.3.2. Inne mapy gospodarki wodnej 1976-1976; 3 j.a. 2.4. Mapy gospodarki komunalnej 1962-1984; 36 j.a. 2.4.1. Mapy i plany wodociągów 1962-1984; 2 j.a. 2.4.2. Mapy i plany ulic 1966-1969; 34 j.a. 2.5. Mapy dróg 1950-1967; 22 j.a. 2.6. Inne mapy inżynieryjno-gospodarcze 1960-1970; 1 j.a.

Początki Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej związane są z Okręgowym Przedsiębiorstwem Geodezyjno-Kartograficznym w Szczecinie, z którego struktur w 1979 roku został wyodrębniony. Nim jednak do tego doszło na owe zmiany miała wpływ m.in. ustawa z 29 marca 1972 r. na mocy, której został zniesiony urząd ministra gospodarki komunalnej2, a w jego miejsce powołano ministra gospodarki terenowej i ochrony środowiska3, który przejął dotychczasowe zadania tego pierwszego, jednocześnie obejmując nadzór nad Głównym Urzędem Geodezji i Kartografii (GUGiK)4. W roku następnym zlikwidowano delegatury GUGiK i utworzono nowe struktury organizacyjne. W Szczecinie na skutek połączenia stanowisk geodezji i kartografii z wydziału gospodarki komunalnej i mieszkaniowej oraz delegatury GUGIK, powołano w Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w wydziale gospodarki przestrzennej i ochrony środowiska dział geodezji i kartografii. Ten ostatni w 1974 r. został wyodrębniony organizacyjnie jako Wojewódzkie Biuro Geodezji i Kartografii w Szczecinie5. W tym też roku doszło do połączenia państwowych przedsiębiorstw geodezyjnych, jakimi były Szczecińskie Okręgowe Przedsiębiorstwo Miernicze i Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Geodezyjne Gospodarki Komunalnej w jedno pod nazwą Okręgowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne (OPGK). Nowo powstałe Okręgowe Przedsiębiorstwo Geodezyjno-Kartograficzne, przejęło dotychczas prowadzoną wojewódzką składnicę materiałów geodezyjnych i kartograficznych od Wojewódzkiego Biura Geodezji i Kartografii (WBGiK). Kolejne istotne zmiany organizacyjne nastąpiły na skutek ogłoszonej ustawy z 28 maja 1975 roku7, wprowadzającej dwustopniowy podział władzy. Likwidacji uległy powiaty, jednocześnie utworzono 49 województw. W owej sytuacji wprowadzono trójstopniowy podział służby geodezyjnej, wydzielając Centralny Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej (CODGiK) w Państwowym Przedsiębiorstwie Geodezyjno-Kartograficznym w Warszawie, a także wojewódzkie i terenowe ośrodki w obrębie Okręgowych Przedsiębiorstw Geodezyjno- Kartograficznych, przy których istniały wojewódzkie i rejonowe składnice dokumentacji geodezyjno- kartograficznej, utworzone na bazie składnic powiatowych. Na czele wojewódzkich biur geodezji i kartografii stał główny geodeta, a na niższych szczeblach powstawały biura geodetów miejskich, a także geodetów gminnych. Tego samego dnia weszła w życie inne ustawa, w wyniku której utworzono urząd ministra administracji, gospodarki terenowej i ochrony środowiska, pod którego nadzorem znalazł się GUGiK8. 6 października 1975 roku zostało zawarte porozumienie pomiędzy ministrem rolnictwa a prezesem GUGiK, dotyczące przekazania wszelkich materiałów geodezyjno-kartograficznych do okręgowych przedsiębiorstw, na skutek przejęcia przez GUGiK pieczy nad wszystkimi miastami. W kompetencji ministra rolnictwa pozostały tereny gmin wiejskich. Na wzgląd, iż przepisy centralne, były opóźnione dla terenu województwa szczecińskiego zostały wydane lokalne regulacje, odnoszące się do trybu zgłaszania robót geodezyjnych i kartograficznych i przekazywania wyników tych prac (od 1975 r.), zaś od 1979 r. ogłoszono „wytyczne działania ośrodków dokumentacji geodezyjno-kartograficznej oraz zasady gromadzenia i ewidencjonowania zasobu”, wydane w lutym 1979 roku przez WBGiK i OPGK. Na czele utworzonego w ramach struktur OPGK Wojewódzkiego Ośrodka Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej stał kierownik, podlegający bezpośrednio zastępcy dyrektora ds. rozwoju. Działalność WODGiK sprowadzała się do zajmowania sprawami technologii robót i wykonawstwem prac wzbogacających zasób12. W jego posiadaniu znalazły się katalogi sieci geodezyjnych, operaty obejmujące swym zasięgiem teren całego województwa, a także wydawnictwa kartograficzne. Wojewódzkie Ośrodki Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej wraz z filiami terenowymi powstawały w różnych warunkach. Od 1984 r. tworzono odmienne modele funkcjonowania tych ośrodków, uzależnione od charakteru danego województwa i wielkości zgromadzonej dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej. W tym też roku formalnie utworzono WODGiK, który był jednostką czysto administracyjną, pełniącą nadzór nad pracą techniczną prowadzącego zasób OPGK. WODGiK w tym czasie podlegał bezpośrednio pod Wojewódzkie Biuro Geodezji i Terenów Rolnych. W tak zmienionej strukturze organizacyjnej GUGIK, w którym ciągle obowiązywały przepisy z lat pięćdziesiątych, rozpoczęło się wprowadzanie nowych zasad gromadzenia i ewidencjonowania zasobu w ośrodkach dokumentacji geodezyjnej i kartograficznej, której przejawem w kolejnych latach były instrukcja techniczna O-3 z 1985 r. i projektu instrukcji technicznej O-4 z 1987. Gdy w październiku 1987 r. GUGiK, został postawiony w stan likwidacji, jego kompetencje przejęło Ministerstwo Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa. Od tej pory sprawami z zakresu geodezji i kartografii miał zająć się Departament Geodezji, Kartografii i Gospodarki Gruntami, a służbę geodezyjną i kartograficzną wraz z ośrodkami podporządkowano wojewodom. Od 1990 roku w Szczecinie zaczął się schyłek OPGK wraz z jego strukturami terenowymi. Postępowanie likwidacyjne przedsiębiorstwa rozpoczęte w 1991 r., zakończyło się w 1993 roku. Po 1991 r. na skutek reorganizacji struktur administracji państwowej nastąpiło w Szczecinie przejęcie zasobu geodezyjnego i kartograficznego z dotychczasowych instytucji (OPGK i WBGiTR) przez Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej z filiami terenowymi w Szczecinie, Gryficach, Gryfinie, Pyrzycach, Goleniowie, Stargardzie Szczecińskim i Świnoujściu. Początkowo WODGiK funkcjonował jako struktura administracyjna Wydziału Gospodarki Nieruchomościami i Geodezji Urzędu Wojewódzkiego w Szczecinie, a następnie został przekształcony w gospodarstwo pomocnicze nadzorowane przez Wydział. W 1999 roku na skutek reformy administracji publicznej i samorządowej powołano województwo zachodniopomorskie i nadano nową strukturę organizacyjną administracji geodezyjnej. W ramach Zachodniopomorskiego Urzędu Marszałkowskiego powołano Biuro Geodety, które wykonuje czynności administracyjne Marszałka Województwa i dzieli się na Biuro Geodety Województwa (BGW) i WODGiK. Od 2007 roku w Zachodniopomorskim Urzędzie Marszałkowskim funkcjonuje Wydział Geodezji i Nieruchomości, w którego ramach działa BGW i WODGiK. Natomiast od 2011 roku w związku z wprowadzeniem zmian w Regulaminie Organizacyjnym Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego, Wojewódzki Ośrodek Dokumentacji Geodezyjnej i Kartograficznej znalazł się w strukturze Biura Geodezji (BG). Nadzór nad jego działalnością sprawuje Geodeta Województwa.

Zespół utworzono decyzją KM z 17.12.2014 r. z materiałów przesuniętych z zespołu 65/46. Decyzją KM z dnia 21.12.2017 r. zatwierdzono inwentarz do zespołu.