1. Akta administracyjne 1934-1945; 17 j.a. - rozporządzenia naczelnych i okręgowych władz partii, zarządzenia wydziału propagandy, nominacje na stanowiska kierowników politycznych, spisy członków. 2. Akta personalne 1932-1945; 1231 j.a. - akta personalne członków partii narodowosocjalistycznej ułożone są wg nazwisk w układzie alfabetycznym. Są to kwestionariusze osobowe, życiorysy, drzewa genealogiczne, odpisy z ksiąg metrykalnych i USC, świadectwa niekaralności, sprawy dyscyplinarne. 3. Kartoteki personalne członków 1930-1945; 1035 j.a. - kartoteki członków partii narodowosocjalistycznej ułożone są wg nazwisk w układzie alfabetycznym. Karta zawiera imię i nazwisko, date i miejsce urodzenia, zawód, datę i miejsce wstąpienia do partii oraz numer członkowski. 4. AKCESJA nr 2529/2009; 1933-1934; 2 j.a. - kartoteki i akta osobowe członków partii.

Po zakończeniu I wojny światowej w Niemczech, w okresie politycznego, gospodarczego i społecznego kryzysu Anton Drexler, z zawodu ślusarz, przy współpracy poety Dietricha Eckarta oraz dziennikarza Karla Harrera założył w Monachium 5.I.1919 r. organizację o nazwie Niemiecka Partia Robotnicza (Deutsche Arbeiterpartei) mającą w programie nacjonalizm, antysemityzm, antykapitalizm, antymarksizm i antyparlamentaryzm. We wrześniu tego samego roku do partii tej jako 555 członek wstąpił Adolf Hitler. Rozpoczął on przekształcanie organizacji mającej charakter klubu dyskusyjnego, w scentralizowaną wodzowską partię dążącą do przejęcia władzy w całych Niemczech. W lutym 1920 r. przemianowano NPR na Narodowosocjalistyczną Niemiecką Partią Robotniczą (Nationalsozialistische Deutsche Arbeiterpartei - NSDAP). W połowie 1921 r. Hitler stał się przywódcą tej partii. W listopadzie 1923 r. po nieudanym puczu w Monachium, rząd Bawarii zdelegalizował NSDAP. W lutym 1925 r. zakaz działalności cofnięto i NSDAP została reaktywowana. Od tego czasu regionalnymi (na szczeblu prowincji) komórkami partyjnymi rządzili mianowani osobiście przez Hitlera tzw. kierownicy okręgów (Gauleiterzy), z podległym im Gauleitungiem strukturą administracyjną o charakterze organizacyjno-propagandowej. Nazwa “Gau” pochodziła od starogermańskiego określenia jednostki terytorialnej. Po zdobyciu władzy przez nazistów w Niemczech (1933), celem uniknięcia dwuwładzy na styku państwa i partii, i zgodnie z zasadą “jedności administracji i wodzostwa” (Verwaltungseinheit und Führenprincip), szefowie NSDAP różnego szczebla przejmowali jednocześnie stanowiska administracyjne odpowiednio do pełnionych przez ich funkcji partyjnych. I tak Ortsgruppenleiterzy stawali się również burmistrzami, Kreisleiterzy – landratami, a Gauleiterzy – nadprezydentami prowincji. Praktyka ta ustaliła się ostatecznie w latach 1933–1935. W prowincji pomorskiej unia personalna stanowiska gauleitera i nadprezydenta istniała od lipca 1934 r. Pełnił te funkcje (do 1945 r.) Franz Coburg-Schwede (1888–1966) Podlegała mu bezpośrednio: cała administracja państwowa i samorządowa Pomorza (pośrednio policja polityczna i SS) oraz wszystkie szczeble NSDAP. W 1945 r. akta Gauleitung Pommern wraz z aktami innych organizacji hitlerowskich w Szczecinie zostały przejęte przez radzieckie i polskie słuzby bezpieczeństwa. W latach 1954 i 1956 Urząd Bezpieczeństwa Publicznego przekazał do Woj. Archiwum Państwowego w Gdańsku posiadane akta organizacji hitlerowskich. 7.XI.1964 r. PAP w Malborku (oddział WAP w Gdańsku) przekazało akta te do WAP w Szczecinie.

W Landesarchiv w Greifswaldze, Rep. 97a-p NSDAP Gauleitung Pommern, 0,15 m.b., z lat 1937–1943 Decyzją KM z dn. 5.12.2008 r. nastąpiła zmiana nazwy zespołu