Akta spraw przeciwko osobom cywilnym, szpiegostwo, posiadanie broni, fałszowanie dokumentów, nielegalny handel, drobne kradzieże, szmugiel, kolportaż ulotek, wrogi stosunek do władz niemieckich. Akta spraw przeciwko żołnierzom i oficerom niemieckim, dezercja, odłączenie się od oddziału, plądrowanie domów prywatnych, kradzieże itp.

Ruchoma komenda etapu 10/V 9 Armii (Mobile Etappenkommadatur 10/V 9 Armee) utworzona w ciągu 1914 roku oczekiwała na swe zadania w Poznaniu, potem w Gliwicach, stojąc do dyspozycji 9 inspekcji etapu, wyruszywszy w pole w październiku 1914 r. znalazła się w Bzinie, gdzie przez 3 tygodnie pełniła funkcje komendy etapu i komendy placu. Przy cofaniu się wojsk niemieckich przejściowo miała swe siedziby w Jędrzejowie, Wolbroniu, Sosnowcu i Gnieźnie. W połowie listopada 1914 r. została skierowana do Sępolna i Uniejowa. Pod koniec grudnia znalazła się w Pabianicach jako komenda etapu i komenda placu w tym mieście i tu przetrwała do 17 kwietnia 1915 r. Z dniem 18 kwietnia 1915 r. Komenda etapu 10/V 9 Armii została przeniesiona do Łodzi i przekształcona w Komendę Placu w Łodzi (Ortskommadantur Lodz), zaś w Pabianicach jej miejsce zajęła Komenda Etapu 11/IV. Do kompetencji Komendy Placu w Łodzi należały wszelkie sprawy godzące w interesy wojska niemieckiego, wykroczenia ludności cywilnej przeciwko rozporządzeniom niemieckich władz wojskowych oraz przeciwko rozkazom miejscowych komendantur, sprawujących władzę woskową i sadową na podległych im terenie, rozpatrywanie nadużyć, kradzieży popełnianych przez żołnierzy niemieckich. Sąd Komendy Placu w Łodzi funkcjonował do października 1915 r., to jest do czasu powołania sądu przy nowo utworzonym wówczas wojskowym gubernatorstwie łódzkim.