Sprawy ogólne, zarządzenia, sprawy organizacyjne. Akta przeciwko osobom służącym w wojsku niemieckim, dezercja, opuszczanie posterunków, niesubordynacja, łapownictwo, oszustwa, kradzieże. Akta dochodzeń przeciwko właścicielom zakładów przemysłowych, hurtowni, składów, sklepów, ukrywanie lub handel towarami wyprodukowanymi, zakupionymi lub posiadanymi na składzie, a podlegającymi rekwizycji na rzecz okupanta, spisy zarekwirowanych towarów. Akta spraw przeciwko osobom cywilnym o naruszanie zarządzeń władz okupacyjnych, posiadanie broni, gołębi pocztowych, handel artykułami żywnościowymi i towarami objętymi rekwizycją, przekroczenia paszportowe, poruszanie się po terenie okupowanym bez przepustek, fałszowanie kartek żywnościowych, pieniędzy, drobne kradzieże węgla i artykułów żywnościowych, sprawy o charakterze politycznym, demonstracje, kolportaż nielegalnych pism, strajki, działalność polityczna. Akta komend etapowych przesyłane do rozpatrzenia Sądu Gubernatorstwa Wojskowego, akta zbiorcze dotyczące osób cywilnych i wojskowych, nielegalne przekraczanie linii kordonowej, pomoce kancelaryjne dotyczące spraw załatwianych przez Sąd.

Rozporządzeniem z 24.08.1915 r. powołano do administrowania okupowanym przez wojska niemieckie terenem Królestwa Polskiego Generalne Gubernatorstwo Warszawskie. Generałem Gubernatorem został gen. piechoty von Beseler, który podlegał bezpośrednio cesarzowi Wilhelmowi II. Sprawował on na terenie generał-gubernatorstwa najwyższą władzę cywilną i wojskową. Teren gubernatorstwa podzielono na gubernatorstwa wojskowe, które podlegały von Beselerowi. Na czele gubernatorstw wojskowych stali gubernatorzy wojskowi, którym przyznano stanowiska równorzędne z dowódcą brygady. Przy gubernatorstwach wojskowych powołano do życia guberniane sądy wojskowe, które rozpoczęły działalność w październiku 1915 r. Sąd Gubernatorstwa Wojskowego w Łodzi rozciągał swą jurysdykcję na powiaty: brzeziński, łaski, łódzki, łęczycki oraz miasto Łódź. Do kompetencji sądu należały sprawy: wykroczeń osób służących w wojsku niemieckim przeciwko obowiązującym prawom, zdrady wojenne, grabież ludzi pozostałych na polu walki należących do wojsk niemieckich i sprzymierzonych, czyny karygodne skierowane przeciwko wojskom niemieckim lub osobom do nich należących, wykroczenia przeciwko rozporządzeniom niemieckich władz wojskowych oraz rozkazom naczelnych komendantów. Sąd Cesarsko-Niemieckiego Gubernatorstwa Wojskowego w Łodzi funkcjonował do jesieni 1918 r., do czasu odzyskania przez Polskę niepodległości.