Akta spraw z oskarżenia prywatnego: obraza, obelgi, oszczerstwa, akta spraw z oskarżenia publicznego: kradzieże, włamania, paserstwo, szmugiel, oszustwa, pobicia, przekupstwa, przekroczenia paszportowe, fałszowanie dokumentów, naruszanie przepisów władz okupacyjnych, pobieranie zawyżonych cen na artykuły żywnościowe, uprawianie nierządu.

Władze okupacyjne niemieckie w kwietniu 1915 r. powołały do życia organy sądowe na wzór istniejących w Rzeszy. Na obszarze Królestwa Polskiego podległego niemieckiej administracji, całe sądownictwo powierzone zostało sądom gminnym, okręgowym i wyższemu trybunałowi. Do kompetencji sądów gminnych i sądów pokoju w sprawach cywilnych należały wszelkie spory, których obiekt nie przekraczał sumy 3000 rubli. W pozostałych sporach cywilnych sądy pokoju obowiązywały dotychczasowe przepisy. Nie rozstrzygały one spraw rozwodowych, pretensji wysuwanych w stosunku do Rzeszy Niemieckiej i innych państw związkowych, sporów o przywileje i wynalazki oraz sporów dotyczących nieruchomości. Sądy pokoju składały się z przewodniczącego oraz ławników. Członków sądów pokoju powoływał naczelnik powiatu. Sądy pokoju funkcjonowały do 1 września 1917 r do chwili powołania sądów królewsko-polskich.