Okres 1937-1944 Ewidencja gruntów 1937-1940 4 j.a.; Księgi biercze podatku gruntowego 1937-1944 5 j.a.; Księgi biercze podatku od nieruchomości 1937-1944 14 j.a.; Księgi biercze podatku od lokali 1939-1944 7 j.a.; Księgi biercze podatku dochodowego 1937-1944 13 j.a.; Księgi biercze podatku obrotowego 1937-1944 19 j.a.; Okres 1944-1948 Ewidencja płatników 1947-1948 2 j.a.; Księgi biercze podatku spadkowego 1946-1948 2 j.a.; Księgi biercze podatku dochodowego i obrotowego 1944-1948 38 j.a.; Grzywny 1944-1948 4 j.a.

Organizacja władz i urzędów skarbowych uregulowana została ustawą z dnia 31 lipca 1919 roku o tymczasowej organizacji władz i urzędów skarbowych (Dz.U. z 1919 r. Nr 65 poz. 391). Zarząd skarbowy sprawowało Ministerstwo Skarbu przez izby skarbowe, którym podlegały urzędy skarbowe tworzone w każdym powiecie administracyjnym. Na czele urzędu skarbowego stał naczelnik mianowany przez Ministra Skarbu. Obok urzędów skarbowych podatków i opłat skarbowych zwanych w skrócie urzędami skarbowymi istniały urzędy skarbowe akcyz i monopolów państwowych. Urząd taki działał też w Zamościu dla powiatów: biłgorajskiego, krasnostawskiego, tomaszowskiego i zamojskiego, a od 1931 roku i dla powiatów chełmskiego i hrubieszowskiego. Zadaniem urzędów skarbowych podatków i opłat było wymierzanie, kontrola i ściąganie podatków i opłat oraz czuwanie nad przestrzeganiem ustaw podatkowych i stemplowych. Urzędy te zbierały podatek gruntowy, podymny, podatki od nieruchomości (w miastach), przemysłowy, hipoteczny, mieszkaniowy, jednorazowej daniny majątkowej, od zysków wojennych oraz opłaty stemplowe. Kierownikiem urzędu był naczelnik od 1932 roku nazywany inspektorem skarbowym podległy dyrektorowi izby skarbowej. W skład urzędu wchodził pomocnik naczelnika, sekretarz, sekwestrator i pracownik pomocniczy. Na czele kasy skarbowej stał skarbnik, kasy zależne były bezpośrednio od urzędów skarbowych. Urzędy dzieliły się na działy z kierownikiem na czele. Ilość i rodzaje działów określane były dla poszczególnych urzędów w odrębnych zarządzeniach. Urzędy skarbowe dzieliły się zasadniczo na: Dział Wymiarowy, Dział Egzekucyjny, Dział Rachunkowo-kasowy. W okresie okupacji Rozporządzeniem G.G. dla okupowanych ziem polskich z 1939 r. Nr 8 z 17 XI 1939 r. ustanowiono, że pobierane dotychczas przez polskie urzędy skarbowe podatki i opłaty będą nadal pobierane i nadzór nad urzędami skarbowymi sprawują niemieccy inspektorzy finansowi. Funkcję inspektora skarbowego w Zamościu z dniem 20.01.1940 r. objął radca rządowy dr Liske. Po wyzwoleniu urzędy skarbowe reaktywowały swoją działalność sprzed 1939 roku. Organizacja administracji skarbowej oraz skarbowych organów wykonawczych unormowana została Dekretem z dnia 11 kwietnia 1945 roku (Dz.U. RP z 1945 r. Nr 12 poz. 64). Naczelne kierownictwo nad administracją skarbową należało do Ministra Skarbu, organami tej administracji były izby skarbowe oraz izby akcyzowo-celne jako władze II instancji i podporządkowane im urzędy skarbowe i rewizyjne jako władze I instancji. Urząd Skarbowy w Zamościu był podporządkowany Izbie Skarbowej w Lublinie. Urzędy skarbowe zakończyły działalność w 1950 roku na podstawie ustawy z dnia 20 marca 1950 r. o terenowych organach jednolitej władzy państwowej. Wtedy to ich funkcje przejęły wydziały finansowe prezydiów powiatowych rad narodowych.[na podstawie wstępu do inwentarza]