Księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1876-1920 sygn.1-45 z dołączonymi alegatami z lat 1883-1886,1890,1892,1895,1901,1903,1907,1910-1915,1919 z dołączonymi aktami zbiorowymi z lat 1946-1951

Od 1810 roku na terenie Lubelszczyzny został wprowadzony obowiązek rejestracji ruchu naturalnego ludności w aktach stanu cywilnego. Rejestracja miała charakter świecki i zadanie prowadzenia jej powierzono duchownym katolickim (rzymskokatolickim i greckokatolickim). W ten sposób duchowni pełnili równocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego na terenie danej gminy czy parafii. Zadaniem ich było sporządzanie aktów stanu cywilnego dla ludności przebywającej w obrębie parafii bez względu na wyznanie. Akta stanu cywilnego były sporządzane w dwu egzemplarzach i obejmowały cztery rodzaje aktów tj. urodzenia, zapowiedzi, małżeństwa, zgonów. Do aktów małżeństw załączano alegaty czyli dokumenty urzędowe lub kościelne dotyczące zawieranego związku małżeńskiego. Z końcem każdego roku księgi były zamykane, uzupełniane o indeksy aktów. Jeden egzemplarz- pierwopis(unikat) pozostawał w parafii i były to księgi prowadzone przez wiele lat odrębnie dla każdego rodzaju aktów. Drugi egzemplarz- wtóropis (duplikat) stanowił wpisy wszystkich rodzajów aktów sporządzanych w ciągu jednego roku i przekazywany był wraz z załącznikami do właściwego terytorialnie sądu pokoju. W 1826 roku wyłączono spod kompetencji duchownych katolickich sporządzanie aktów metrykalnych innych wyznań chrześcijańskich i wyznania mojżeszowego. Akta stanu cywilnego były spisywane w języku polskim, a od 1868 w języku rosyjskim. Od tego też czasu została wprowadzona podwójna datacja aktów tj. obok daty zgodnej z kalendarzem gregoriańskim wpisywano datę według kalendarza juliańskiego. W XIX wieku różnica pomiędzy kalendarzem juliańskim i gregoriańskim wynosiła 12 dni, a od początku XX wieku zwiększyła się do 13 dni. Na terenie zaboru rosyjskiego powyższe przepisy obowiązywały do 1945 roku. Z dniem 1 stycznia 1946 roku (dekret Rady Ministrów z 25 IX1945 r.; Dz. U. Nr 48, poz. 272-273) wyznaniowe urzędy stanu cywilnego zostały zlikwidowane, a w zamian powołane w każdej gminie państwowe urzędy. Siedziba parafii: Łukowa; diecezja przemyska (archidiakonat jarosławski, dekanat tarnogrodzki), później diecezja lubelska (dekanat biłgorajski, następnie tarnogrodzki); Powiat biłgorajski gmina Łukowa; Wezwanie: Wniebowzięcia NMP; Rok powstania: przed 1466 rokiem; Miejscowości należące do parafii: Babice, Borowiec, Chmielek, Kozaki, Łukowa, Osuchy, Pisklaki, Podsośnina, Szarajówka, Szostaki.