Księgi wtóropisowe urodzeń, małżeństw i zgonów (duplikaty) z lat 1876-1921 sygn. 1-46 z dołączonymi alegatami z lat 1876-1877,1882-1883,1891,1899,1918

Od 1810 roku na terenie Lubelszczyzny został wprowadzony obowiązek rejestracji ruchu naturalnego ludności w aktach stanu cywilnego. Rejestracja miała charakter świecki i zadanie prowadzenia jej powierzono duchownym katolickim (rzymskokatolickim i greckokatolickim). W ten sposób duchowni pełnili równocześnie funkcję urzędnika stanu cywilnego na terenie danej gminy czy parafii. Zadaniem ich było sporządzanie aktów stanu cywilnego dla ludności przebywającej w obrębie parafii bez względu na wyznanie. Akta stanu cywilnego były sporządzane w dwu egzemplarzach i obejmowały cztery rodzaje aktów tj. urodzenia, zapowiedzi, małżeństwa, zgonów. Do aktów małżeństw załączano alegaty czyli dokumenty urzędowe lub kościelne dotyczące zawieranego związku małżeńskiego. Z końcem każdego roku księgi były zamykane, uzupełniane o indeksy aktów. Jeden egzemplarz- pierwopis(unikat) pozostawał w parafii i były to księgi prowadzone przez wiele lat odrębnie dla każdego rodzaju aktów. Drugi egzemplarz- wtóropis (duplikat) stanowił wpisy wszystkich rodzajów aktów sporządzanych w ciągu jednego roku i przekazywany był wraz z załącznikami do właściwego terytorialnie sądu pokoju. W 1826 roku wyłączono spod kompetencji duchownych katolickich sporządzanie aktów metrykalnych innych wyznań chrześcijańskich i wyznania mojżeszowego. Akta stanu cywilnego były spisywane w języku polskim, a od 1868 w języku rosyjskim. Od tego też czasu została wprowadzona podwójna datacja aktów tj. obok daty zgodnej z kalendarzem gregoriańskim wpisywano datę według kalendarza juliańskiego. W XIX wieku różnica pomiędzy kalendarzem juliańskim i gregoriańskim wynosiła 12 dni, a od początku XX wieku zwiększyła się do 13 dni. Na terenie zaboru rosyjskiego powyższe przepisy obowiązywały do 1945 roku. Z dniem 1 stycznia 1946 roku (dekret Rady Ministrów z 25 IX1945 r.; Dz. U. Nr 48, poz. 272-273) wyznaniowe urzędy stanu cywilnego zostały zlikwidowane, a w zamian powołane w każdej gminie państwowe urzędy. Siedziba parafii: Potok Górny; diecezja przemyska (dekanat tarnogrodzki), później diecezja lubelska (dekanat tarnogrodzki); Powiat biłgorajski gmina Potok Górny; Wezwanie: św. Jana Chrzciciela; Rok powstania: 1581 rok; Miejscowości należące do parafii: Dąbrówka, Gózd Lipiński, Jedlinki, Kulno, Lipiny, Naklik, Potok Górny, Potok Słoboda, Potok Plebański, Szyszków, Wola Kulańska, Zagródki, Zagrody Naklickie.