akta notarialne sygn 1-5, dziennik aktów hipotecznych sygn. 6, dziennik aktów notarialnych sygn. 7, rejestr aktów notarialnych sygn. 8, rejestr aktów hipotecznych sygn. 9, repertorium sygn. 10, rejestr stemplowy sygn 11, alfabet aktów sporządzonych przed notariuszem Zygmuntem Świerczewskim sygn. 12, skorowidz sygn. 13, księgi opłat sygn. 14-15

Działalność notariatów określała instrukcja ministra sprawiedliwości z 23 maja 1808 roku. Notariusze byli urzędnikami publicznymi powołanym do przyjmowania aktów i kontraktów. Dzielono ich na powiatowych i departamentowych. Rozszerzenie ich kompetencji nastąpiło w 1818 roku. Notariusze wojewódzcy wchodzili w skład kancelarii ziemiańskiej i uzyskali prawa załatwiania wielu czynności hipotecznych. Po przyjęciu ustawy hipotecznej w 1825 roku na mocy instrukcji Komisji Rządowej Sprawiedliwości z 22 grudnia 1825 roku, z końcem grudnia zniesiono urzad notariuszy powiatowych i wprowadzono od stycznia 1826 roku rejentów powiatowych (od 1824 roku - okręgowych) Ustawa notarialna z 1875 roku nie wprowadziła większych zmian. Notariusze działali w kancelarii przy wydziałach hipotecznych sądów okręgowych i sądów pokoju (grodzkich) do 1951 roku. W oparciu o Archiwum Państwowe w Kielcach i jego oddziały. Przewodnik po zasobie archiwalnym, Warszawa Łódź 1998 oraz wstęp do zespołu.