Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa w Lesku, 1945-1952, sygn. 1-2 - księga protokołów Rady Pedagogicznej (katalogi główne klas I, II, III), sprawozdania z działalności szkoły; Publiczna Średnia Szkoła Zawodowa w Lesku, 1948-1951, sygn. 3-12 - księga zarządzeń, statystyka szkoły, plany dydaktyczno-wychowawcze, sprawozdania z działalności szkoły, katalogi ocen okresowych; Zasadnicza Szkoła Metalowa w Lesku, 1951-1952, sygn, sygn. 13-30 - protokoły z konferencji, księga zarządzeń, pismo w sprawie otwarcia szkoły, przejęcie przez szkołę zakładu mechanicznego, likwidacja szkoły oraz przekazanie zakładu mechanicznego Spółdzielni Pracy Stolarskiej "Jedność" w Lesku, statystyka szkoły, plany pracy dydaktyczno-wychowawczej, sprawozdania z działalności szkoły, kontrole szkoły i warsztatów szkolnych oraz zarządzenia pokontrolne, warsztaty szkolne (karta ewidencyjna warsztatu oraz karty maszynowe narzędzi, plany oraz sprawozdania zatrudnienia i płac, produkcji, zaopatrzenia materiałowego), katalogi klasyfikacyjne, prace pisemne z języka polskiego - egzamin promocyjny i kwalifikacyjny, protokoły egzaminów kwalifikacyjnych, egzaminu promocyjnego, preliminarze budżetowe.

Na podstawie ustnego rozporządzenia Inspektora Szkolnego została zorganizowana i uruchomiona z dniem 2 stycznia 1945 roku Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa w Lesku. Obejmowała ona trzyletni cykl nauczania. Podstawą przyjęcia było świadectwo szkoły powszechnej. Kierownikiem szkoły był dyrektor Koedukacyjnego Kursu Handlowego w Lesku, a grono nauczycielskie składało się z nauczycieli szkoły podstawowej. Była to szkoła dokształcająca z klasami ogólnozawodowymi, do których uczęszczali uczniowie reprezentujący różne zawody. Naukę zawodu pobierali oni u właścicieli prywatnych warsztatów rzemieślniczych, a w szkole uzupełniali wiadomości z dziedziny przedmiotów ogólnokształcących i teoretycznego przygotowania do pracy zawodowej. Nauka w szkole odbywała się w trzech klasach. W klasie pierwszej nauka odbywała się w poniedziałki i czwartki, w klasie drugiej we wtorki i piątki, a w klasie trzeciej w środy i soboty. Tygodniowo w każdej klasie było po osiem godzin nauki. W roku 1947 na podstawie okólnika nr 9 Ministerstwa Oświaty z 15.04.1947 roku (III O.K.-1267/47) Publiczna Szkoła Dokształcająca Zawodowa uległa przekształceniu na Publiczną Średnią Szkołę Zawodową. Nauka w tej szkole odbywała się w dwóch oddziałach. Jeden oddział stanowiła klasa I, a drugi - połączone klasy II i III. Oddziały te były ogólnozawodowe o różnych specjalnościach (np. odzieżowej, spożywczej, fryzjerskiej, handlowej). Rok szkolny w 1950/51 był rokiem, w którym rozpoczynało się prezentowanie szkoły o kierunku mechanicznym. Powstała wówczas Państwowa Zasadnicza Szkoła Mechaniczna, która posiadała wspólną administrację z Publiczną Średnią Szkołą Zawodową, a w pierwszych dniach września został uruchomiony przy szkole warsztat mechaniczny. Praca warsztatowa przejawiała się jedynie w pracach usługowych na rzecz tamtejszych instytucji państwowych lub uspołecznionych. Do wykonywania tych prac zaangażowani byli pomocnicy, którzy pełnili równocześnie funkcję instruktorów. Na podstawie art. 1 ustępu 3 i art. 2 dekretu z dnia 16.12.1918 roku w przedmiocie przymusowego zarządu państwowego, w brzmieniu Rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 25.05.1927 roku, art. 14 Rozporządzenia Prezydenta z dnia 28.12.1934 roku art. 1 Dekretu Prezydenta Rzeczpospolitej z dnia 01.09.1939 roku oraz art. 8 ustępu 1 ustawy z dnia 07.03.1950 roku o Centralnym Urzędzie Drobnej Wytwórczości ustanowiono z dniem 21.05.1951 roku przymusowy zarząd państwowy nad Zakładem Mechanicznym własności Józefa Zwonarza. Powierzony pod zarząd Państwowej Zasadniczej Szkole Mechanicznej Zakład mieścił się w budynku pożydowskim gdzie zajmował trzy izby średniej wielkości. W dwóch pokojach była urządzona obróbka ręczna i częściowo mechaniczna, a w jednym pokoju - kuźnia. W 1951 roku w miejsce Państwowej Zasadniczej Szkoły Mechanicznej została otwarta na podstawie zarządzenia Prezesa Centralnego Urzędu Szkolenia Zawodowego z dnia 30.08.1951 roku (nr VI- Org. 3556/51), Zasadnicza Szkoła Metalowa w Lesku. Uroczyste otwarcie szkoły nastąpiło 01.09.1951 roku. Nowo powstała szkoła była szkołą dwuletnią. Podstawą przyjęcia do niej było świadectwo klasy VII szkoły podstawowej a w przypadku jego braku - egzamin wstępny z matematyki i języka polskiego z zakresu VII klasy szkoły podstawowej. Utworzona szkoła posiadała jeden oddział klasy I metalowej o specjalności ślusarz maszyn rolniczych, jeden oddział klasy II metalowej oraz jeden oddział klasy III ogólno-zawodowej - klasy wygasającej, która była pozostałością Publicznej Średniej Szkoły Zawodowej. Z uwagi na małą frekwencję, w klasie III nie zorganizowano osobnego oddziału tylko młodzież tej klasy przydzielona została do klasy II. Podział godzin nauki teoretycznej obejmował 22 godziny tygodniowo, a oprócz tego klasa pierwsza miała 18 godzin tygodniowo zajęć warsztatowych, klasa II - 7 godzin, klasa III miała jedynie naukę teoretyczną, zaś jej zajęcia obejmowały zajęcia warsztatowe w spółdzielniach i zakładach prywatnych. Omawiana szkoła przez cały okres swojej działalności mieściła się w trzech punktach odległych od siebie o około 300 m. i tak, kancelaria szkoły mieściła się w prywatnym domu dyrektora szkoły, szkoła mieściła się w budynku szkoły podstawowej, gdzie zajmowała jedną salę wykładową prymitywnie urządzoną, a warsztaty szkolne w budynku pożydowskim pozbawione urządzeń sanitarnych. Dlatego też w roku 1952 w skutek złych warunków lokalowych, które pociągnęły za sobą spadek frekwencji nastąpiła likwidacja szkoły. Zakład mechaniczny, który był pod zarządem szkoły został przekazany Spółdzielni Pracy Stolarskiej „Jedność w Lesku”. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. L. Kwaśniak, Przemyśl 1984]