Zapisy, legaty, fundacje na rzecz loży, plany i sprawozdania finansowe, korespondencja, wykazy członków.

Masoneria lub wolnomularstwo było międzynarodowym, tajnym stowarzyszeniem. Swoje początki miało w Anglii i Francji, lecz rychło rozwinęło się w innych państwach Europy. Masoneria skupiała członków elity społecznej, przedstawicieli bogatego mieszczaństwa i arystokracji, głoszących zasady moralnego samodoskonalenie człowieka oraz braterstwo ludzi, bez względu na pochodzenie, stan społeczny, religię i narodowość. Cechowało je zachowanie tajemnicy jako podstawowego elementu wolnomularstwa oraz ścisła hierarchizacja członków, według zróżnicowanego stopnia wtajemniczenia. Podstawową jednostką organizacyjną wolnomularstwa była loża. Masoni posiadający wyższe stopnie wtajemniczenia tworzyli tzw. kapituły. Od 1899 r. loże były korporacjami i podlegały rejestracji sądowej. Pierwsza loża w Bydgoszczy została założona w 1784 r. pod nazwą „Wierność pod Trzema Gołębiami” („Fidelité aux trois colombes”). W 1806 r. loża bydgoska zmieniła obediencję i przyjęła nazwę "Janus na Wschodzie". W 1816 r. w jej ramach wyłoniono kapitułę szkocką "Zur Säule auf Tabor" skupiającą wolnomularzy wyższych stopni. Po 1920 r.działalność loży stopniowo malała ze względu na odpływ Niemców. Ostatecznie została zlikwidowana w 1938 r.

baza danych IZA,