Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Mirczu

Sygnatura
36/384/0
Liczba serii
10
Liczba skanów
0

Zawartość:

Materiały archiwalne zostały pogrupowane w seriach: 1. Sesje gromadzkiej rady narodowej, 1955-1972 (sygn. 1-34); 2. Komisje gromadzkiej rady narodowej, 1959-1972 (sygn. 35-47); 3. Posiedzenia prezydium gromadzkiej rady narodowej, 1957-1972 (sygn. 48-69; protokoły posiedzeń Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Mirczu z lat 1955-1957 zachowane są w jednostkach o sygn. 1-3 z powodu sklejenia akt); 4. Zebrania wiejskie, sołtysi, 1958-1972, 1981 (sygn. 70-89); 5. Plany gospodarcze gromady Mircze na lata 1961-1972, 1961-1971 (sygn. 90-104); 6. Kontrole i inspekcje zewnętrzne, 1958-1972 (sygn. 105-113); 7. Budżet gromady Mircze na lata 1958-1971 (sygn. 114-127); 8. Sprawy organizacyjne Biura Gromadzkiej Rady Narodowej w Mirczu, 1968-1972 (sygn. 128-131); 9. Współpraca z organizacjami społeczno-politycznymi, 1959-1969 (sygn. 132-133); 10. Zdrowie publiczne, 1972 (sygn. 134).

Dzieje twórcy:

Gromadę Mircze, powiat hrubieszowski, województwo lubelskie, utworzono w 1954 r., uchwałą nr 8 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 października 1954 r. W skład nowoutworzonej gromady weszły obszary dotychczasowych gromad: Ameryka, Borsuk i Łasków z gminy Miętkie oraz gromada Smoligów z gminy Kryłów (Dz. Urz. WRN w Lublinie, 3 grudnia 1954 r., Nr 15, poz. 64). W 1959 r. zniesiono w powiecie hrubieszowskim gromadę Modryń, a jej obszar włączono do gromady Mircze (Dz. Urz. WRN w Lublinie, 23 grudnia 1959 r., Nr 9, poz. 63). 1 stycznia 1962 r. do gromady Mircze włączono kolonię Górka i (Górka) Zabłocie z gromady Kryłów (Dz. Urz. WRN w Lublinie, 30 grudnia 1961 r., Nr 11, poz. 8), ponadto wieś Wereszyn ze zniesionej gromady Wiszniów, wieś i kolonię Andrzejówka oraz wieś Miętkie ze zniesionej gromady Miętkie (Dz. Urz. WRN w Lublinie, 30 grudnia 1961 r., Nr. 11, poz. 84). Siedziba gromadzkiej rady narodowej przez cały okres jej działalności mieściła się w Mirczu. Status prawny – administracja ogólna. W 1954 r. obszar państwa został podzielony na jednostki podziału administracyjnego: województwa (i miasta wyłączone z województw), powiaty (i miasta stanowiące powiaty) oraz gromady, osiedla i miasta nie stanowiące powiatów. W każdej takiej jednostce działała rada narodowa. W myśl Konstytucji PRL rady narodowe były terenowymi organami władzy państwowej w województwach, powiatach, miastach, dzielnicach większych miast i gromadach. Reforma miała nie tylko zniwelować różnice między poszczególnymi gminami, ale przede wszystkim zastąpić gminy mniejszymi jednostkami, by przez to zwiększyć rolę rad narodowych jako reprezentacji ludności. Jednak wkrótce okazało się, że samo zmniejszenie obszaru, dla którego powołuje się osobną radę narodową, nie zwiększa zainteresowania ludności realizacją zadań rady, jeżeli na danym terenie nie ma instytucji zaspokajających podstawowe potrzeby mieszkańców (szkoły, ośrodka zdrowia, sklepu). Z kolei słaba pozycja gromadzkich rad narodowych była argumentem przemawiającym przeciwko przekazywaniu im nowych zadań. O najważniejszych sprawach decydowano na sesjach rady, czyli na jej okresowych zebraniach zwoływanych przez prezydium. Sesje zwyczajne, czyli z góry zaplanowane, miały odbywać się z reguły raz na miesiąc (nie rzadziej niż 8 razy w roku). W miarę potrzeby zwoływana była sesja nadzwyczajna (na żądanie ¼ ogółu radnych przedstawione na piśmie z określeniem celu takiej sesji). Tylko na sesjach mógł być uchwalany plan gospodarczy i budżet, powoływane prezydium i komisje rady. Na sesjach rada podejmowała uchwały, które obowiązywały całą ludność oraz organy podległe radzie. Na sesji rada działała jako organ władzy, a tym samym była nadrzędna nad swoimi organami. Decydowała ona o składzie swoich komisji i prezydium, zatwierdzała regulaminy prac komisji, udzielała wytycznych w sprawie działalności podległych jej organów i rozpatrywała ich sprawozdania. W 1954 r. liczbę radnych gromady Mircze ustalono na 17, w 1957 r. wzrosła do 21, zaś w 1961 r. do 27. Od 1958 r. rady narodowe miały pełną swobodę uchwalania swych regulaminów, z zastrzeżeniem zgodności z ustawą. Tematykę kolejnych sesji ustalała gromadzka rada narodowa (dalej: GRN) uchwalając plan pracy. Sesje zwoływane były przez prezydium w porozumieniu z przewodniczącymi komisji rady. Quorum na sesji wynosiło ½ ogółu radnych, a przy wyborze do składu prezydium lub odwołaniu z tego składu 2/3. Jeżeli nie zostało osiągnięte quorum, przewodniczący wyznaczał datę następnego posiedzenia. Na sesji wybierany był sekretarz obrad. Uchwały zapadały większością głosów, w głosowaniu jawnym, chyba że przepis szczególny lub uchwała rady przewidywała głosowanie tajne. Powołując swoje komisje stałe, GRN określała zadania każdej z nich. Przeważnie były powoływane: 1. do spraw planowania oraz budżetowych, podatkowych i innych spraw finansowych – komisję finansów, 2. do spraw produkcji rolnej i hodowlanej, leśnictwa, zalesienia i zadrzewienia, zaopatrzenia, zbytu i usług oraz skupu – komisję rolnictwa i zaopatrzenia ludności, 3. do spraw urządzeń gromadzkich, budownictwa i ochrony przeciwpożarowej – komisję mienia gromadzkiego, 4. do spraw oświaty, kultury, zdrowia i pomocy społecznej – komisję kultury i spraw socjalnych. W skład komisji wchodziło co najmniej 5 członków. Przynajmniej w połowie ww. komisje musiały się składać z radnych. Przewodniczącym mógł zostać tylko radny. Odpowiednio do miejscowych potrzeb GRN decydowała o tym, jakie komisje stałe zostały powołane. Zawsze obowiązana była powoływać komisję mandatową, złożoną wyłącznie z radnych. Do stałych zadań komisji mandatowej należał nadzór nad udziałem radnych sesjach, opiniowanie czy nieobecność radnego jest usprawiedliwiona, badanie otrzymywanych skarg, dotyczących działalności poszczególnych radnych. Przy GRN w Mirczu funkcjonowały: 1. Komisja Budżetowo-Finansowa, następnie Komisja Planowania Gospodarczego Budżetu i Finansów, 2. Komisja Dróg i Urządzeń (Mienia) Gromadzkich (Gromadzkiego), 3. Komisja Oświaty, Kultury i Spraw Socjalnych, Komisja Oświaty, Kultury i Zdrowia, ostatecznie Komisja Kultury, Oświaty, Zdrowia i Spraw Socjalnych; 4. Komisja Mandatowa, 5. Komisja Rolna i Zaopatrzenia Ludności, następnie Komisja Rolnictwa (Rolna) Leśnictwa i Zaopatrzenia Ludności. Rada działała tylko na sesji, więc zarówno przygotowanie sesji i wykonanie jej uchwał, jak też organizowanie działalności rady w okresie między sesjami należało do prezydium rady. Prezydium reprezentowało radę na zewnątrz. W szczególności przygotowywało i zwoływało sesje rady, zapewniało wykonywanie uchwał GRN i uchwał samego prezydium. Prezydium działało kolegialnie, tzn. rozpatrywało sprawy i podejmowało uchwały na posiedzeniach zwoływanych w miarę potrzeby przez przewodniczącego. Składało się z przewodniczącego GRN oraz 2-3 członków. Funkcję przewodniczącego Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Mirczu pełnili w latach: 1954-1956 (maj) Lucjan Szpyrka; (czerwiec) 1956-1958 (luty) Michał Wojciechowski; (luty) 1958-1959 (czerwiec) Jan Serafin; (lipiec) 1959-1965 (czerwiec) Józef Jezierski; (czerwiec) 1965-1972 Jan Herda. Prezydium GRN tworzyło biuro gromadzkiej rady narodowej (gromadzkie), które prowadziło zajmowało się organizacją bieżących spraw administracyjnych, m. in. przyjmowało podania, wydawało zaświadczenia, prowadzeniem archiwum zakładowego. Biuro składało się z kilku pracowników. Pracami biura kierował sekretarz gromadzki, który, jeśli otrzymał dekret nominacyjny, był stałym pracownikiem, powołanym na wniosek przewodniczącego GRN, przez przewodniczącego prezydium. Ustawa o radach narodowych z 25 stycznia 1958 r. (Dz. U. 1958 nr 5 poz. 16) zwiększająca kompetencje rad gromadzkich stworzyła warunki konieczne do zapewnienia GRN pomocy fachowych pracowników. Na podstawie art. 65 ust. 5 ustawy utworzone zostały biura gromadzkie jako organa administracji państwowej, którymi kierowali sekretarze gromadzcy. W zależności od warunków lokalowych w skład biura, obok sekretarza, wchodzili referent administracyjny, rachmistrz oraz inni pracownicy. W sumie razem z sekretarzem biuro gromadzkie mogło liczyć 4-5 osób. W tym przeciętnym składzie osobowym typowy schemat organizacyjny biura przedstawiał się następująco: sekretarz gromadzki, referent administracyjny, rachmistrz oraz referent do spraw skupu lub referent do spraw rolnych i skupu. Likwidacja gromady Mircze nastąpiła z dniem 1 stycznia 1973 r., na podstawie uchwały nr XXI/92/72 Wojewódzkiej Rady Narodowej w Lublinie z dnia 5 grudnia 1972 r.

Daty skrajne:

1955-1972 [-1981]

Klasyfikacja:

administracja ogólna

Nazwa twórcy:

Prezydium Gromadzkiej Rady Narodowej w Mirczu

Daty:

1955-1981.

Nazwa dawna:

Nazwa obcojęzyczna:

Języki:

polski

Dostępność:

Udostępniany w całości

Ogółem jednostek archiwalnych:

134

Ogółem opracowanych jednostek archiwalnych:

134

Ogółem jednostek archiwalnych bez ewidencji:

0

Ogółem metrów bieżących

1.3

Ogółem opracowanych metrów bieżących

1.3

Ogółem metrów bieżących bez ewidencji

0.0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0

Ogółem plików :

0

Ogółem rozmiar (w MB):

0.0

Ogółem dokumentów

0

Ogółem spraw

0

Ogółem klas

0

Ogółem jednostek archiwalnych:

0.0

Ogółem metrów bieżących:

0.0

Daty skrajne dokumentacji niearchiwalnej:

Nazwa Inwentarz skarbowy Uwagi
elektroniczny inwentarz archiwalny zatwierdzony Brak danych