1. Konferencje sprawozdawczo-wyborcze 1968-1986; sygn. 1-12, 26-28, 33, 37; 17 j.a. 2Protokoły posiedzeń plenarnych 1960-1989; sygn. 13-18, 32, 34; 8 j.a. 3. Protokoły posiedzeń Egzekutywy 1960-1989; sygn. 19-22, 29-31; 7 j.a. 4. Komisja Rewizyjna 1968-1975; sygn. 23; 1 j.a. 5. Zakładowa Komisja Kontroli Partyjnej 1983-1989; sygn. 35-36; 2 j.a. 6. Sprawozdania 1968-1978; sygn. 24-25; 2 j.a.

Po powstaniu w grudniu 1948 r. PZPR rozpoczęła się jej budowa w terenie. Oparta ona była na podległości komitetów kolejnych szczebli - od Komitetu Centralnego przez komitety wojewódzkie, powiatowe, miejskie, dzielnicowe, gromadzkie aż po podstawowe organizacje partyjne. Najniższe ogniawa partii - podstawowe organizacje partyjne - powstawały tam, gdzie liczba członków partii była mniejsza niż 100 osób, jeśli było ich więcej wówczas tworzono komitety zakładowe. POP funkcjonowały na terenie całego kraju, we wszystkich zakładach pracy. Mogły się one dzielić na oddziałowe organizacje partyjne. W poszczególnych zakładach POP lub OOP mogły dzielić się na grupy partyjne. Każdy członek partii, a także kandydat, należał do organizacji partyjnej. Najwyższą władzą władzą partii na szczeblu POP było zebranie. Wybierało ono egzekutywę, komisję rewizyjną i komisję kontroli partyjnej. Zebrania rozpatrywały i zatwierdzały sprawozdania ustępujących władz, omawiały realizację zadań programowych partii orazustalały kierunki działania. Kontrolą całokształtu działalności partii w zakładzie pracy zajmowała się komisja rewizyjna. Pracą partii w okresie pomiędzy posiedzeniami plenarnymi kierowała egzekutywa, która była organem wykonawczym POP. Wybierana była na 2 lata. Oficjalnie Węzeł PKP w Stargardzie Szcz. rozpoczął pracę w sierpniu 1945 r. Po powstaniu PZPR w 1948 r. i tu powstał Komitet Zakładowy PZPR, który podlegał Komitetowi Miejskiemu PZPR w Stargardzie Szczec. W KZ działał zespół lektorów szkolenia partyjnego orazgrupa agitatorów rekrutująca się z osób zatrudnionych we wszystkich jednostkach węzła, reprezentujących wszystkie zawody PKP. Na terenie Węzła PKP Stargard istniały 23 OOP. Największą z nich była Lokomotywownia PKP Stargard. W KZ PZPR Węzeł PKP Stargard działały komisje problemowe: organizacyjna, ekonomiczna, propagandy, młodzieżowa oraz zespół ds. działaczy ruchu robotniczego. Po przegranych wyborach w czerwcu 1989 r. PZPR utraciła monopolistyczną pozycję i przestała mieć charakter partii państwowej. Jesienią 1989 r. organizacje partyjne usunięto z zakładów pracy, a władze partii doprwoadziły do jej rozwiązania w styczniu 1990 r.