Część I: 1.Księgi gruntowe [1742-1878] 1879 – 1945 [1963], sygn. 1-59. 2.Matrykuły dziedzicznych gospodarstw rolnych, sygn. 60-62. 3.Spisy właścicieli, 63-64. Część II: 1.Akta znajdujące się w Archiwum Państwowym we Wrocławiu (zalane w trakcie powodzi w roku 1997),sygn. 65-91. Zespół zatwierdzono na posiedzeniu Komisji Metodycznej Archiwum Państwowego we Wrocławiu w dniu 16 grudnia 2009 roku. W toku opracowania zespołu: Sąd Obwodowy w Ząbkowicach Śląskich, [1733-1878]1879-1945[1951-1965] (zespół nr 84/312), dokonano wyodrębnienia, a następnie przesunięcia do zespołu nr 84/310: Sąd Obwodowy w Złotym Stoku [1665-1878]1879-1945: 7 j.a., 0,77 mb (Przes, nr 94, 2008 r.)). Decyzja Komisji Metodycznej Archiwum Państwowego we Wrocławiu z dnia 30 grudnia 2008 roku.

Początki organizacji sądownictwa w Złotym Stoku związane są z wydaną 19 listopada 1808 roku ordynacją miejską, wyłączajacą sądownictwo na terenie miast z administracji miejskiej. Rok później w Złotym Stoku (Reichenstein) powołano Królewski Sąd Miejski (Stadtgericht). Osobami, które odpowiadały za jego organizację były Johann Anton Siebelt oraz asesor sądowy Samuel Gottlieb Klezmer1. Pierwszą siedzibą urzędu był budynek Ratusza 2 a następnie mennicy położonej przy Placu Kościelnym 2. W roku 1897 oddano do użytku nowy budynek sądowy zlokalizowany przy obecnej ulicy 3 maja. Po zakończeniu wojny nieruchomość pozostawała w użytkowaniu Gimnazjum Chemicznego a następnie Szkoły Podstawowej nr 2 w Złotym Stoku . Rozporządzeniem króla pruskiego Fryderyka Wilhelma IV z dnia 2.01.1849 zniesiono całkowicie jurysdykcję prywatną i sądownictwo dla osób uprzywilejowanych. Stan taki przetrwał do 1879 roku. Sądy obwodowe jako sądy pierwszej instancji powołane zostały ustawą o ustroju sądownictwa z 27 stycznia 1877 roku3, a miejscowości, w których miały one działać ustalone zostały w zarządzeniu króla pruskiego Wilhelma I z dnia 26 lipca 1878 roku.7 W Prusach sądami obwodowymi, których siedziby i obwody mogły być zmienione wyłącznie na mocy ustawy, zawiadywał sędzia jednoosobowo. Sędzia okręgowy mógł jednocześnie być członkiem albo dyrektorem nadrzędnym w sądzie krajowym. Ogólne zwierzchnictwo służbowe mogło być przekazane prezydentowi nadrzędnego sądu krajowego. Zasada ta nie miała zastosowania w przypadku, kiedy sąd I instancji dysponował wieloma sędziami, z reguły więcej niż 15, mógł wówczas wyznaczyć na kierownika jednego z nich. W spornych sprawach cywilnych (Rechtsstreitigkeiten) sądy I instancji były kompetentne do rozstrzygania spraw o wartości przedmiotu sporu do 500 marek, spraw z tytułu umowy najmu, umowy o pracę, spraw alimentacyjnych, spraw upadłości, czy spraw dotyczących postępowania odwoławczego. Do kompetencji sądów obwodowych należały również sprawy dotyczące ksiąg gruntowych, opiekuństwa, rejestrów postępowań z zakresu sądu polubownego. Sądy te posiadały również kompetencje rozstrzygania spraw karnych. W przypadku, gdy sędzia I-szej instancji nie rozstrzygał samodzielnie, sprawy karne rozstrzygane były przez sąd ławniczy (Schöffengericht). Ławnicy, którzy byli uprzednio wybrani przez komisję, w czasie głównej rozprawy sądowej korzystali w pełnym zakresie z uprawnień sędziów. W oparciu o w/w przepisy działalność rozpoczął również Sąd Obwodowy w Złotym Stoku (Amtsgericht Reichenstein), obejmując swoją jurysdykcją część powiatu ząbkowickiego. Jednostką organizacyjnie nadrzędną był Sąd Krajowy (Landgericht) w Kłodzku (Glatz). Nowe zadania dla złotostockiego Sądu przyniosła ustawa o dziedzicznych gospodarstwach rolnych (Anerbengericht) z 29 września 1933 roku, ponieważ Sąd Obwodowy stał się również organem nadzorującym sprawy dziedziczenia gospodarstw rolnych dla swojego okręgu.We wspomnianej powyżej strukturze Sąd Obwodowy w Złotym Stoku funkcjonował do 8 maja 1945 roku.