Об архиве Cписок фондов
Номер фонда Название фонда Дата с Дата до
Номер Название Крайние даты Количество
единиц		 Количество сканов Разверните
все
528/1/0 Zbiór dokumentów pergaminowych Prowincji Polskiej Zakonu Kaznodziejskiego i klasztoru krakowskiego 1227-1894 167 0 Разверните
W skład kolekcji wchodzą bulle papieskie z pieczęciami (najstarsza pochodzi z 1227 roku). Szczególnie cenną część zbioru stanowią dokumenty królewskie z pieczęciami; znajdują się wśród nich dyplomy królowej Jadwigi Andegaweńskiej, Władysława Jagiełły, Kazimierza Jagiellończyka, Zygmunta Starego, Zygmunta Augusta i innych. Poza dokumentami królewskimi do zbioru należą także dyplomy książąt dzielnicowych oraz przedstawicieli możnowładztwa, rycerstwa i duchowieństwa. Znaczącą część zbioru stanowią dokumenty sądowe. Количество единиц531
528/3/0 Zbiór rękopisów bibliotecznych nowożytnych 1501-1946 793 0 Разверните
Zbiór rękopisów bibliotecznych nowożytnych liczy 793 jednostki archiwalne pochodzące z lat 1557-1946. Składają się na nie w dużej mierze materiały z zakresu filozofii i teologii. Są to w pierwszym rzędzie traktaty teologiczne przygotowane według nauki św. Tomasza z Akwinu, mistrza Zakonu. Wśród rękopisów o tej tematyce można znaleźć również skrypty wykładów z filozofii i teologii oraz wypisy z dzieł wydanych drukiem. Materiały te związane są z działalnością ośrodków studiów dominikańskich, których na terenie Rzeczypospolitej było wiele. Z tą tematyką związane są także teksty wykładów spisywanych przez studentów dominikańskich z prowincji polskiej i ruskiej w czasie studiów zagranicznych. Innym rodzajem materiałów są tzw. sylwy retoryczne, związane z nauczaniem retoryki. Zawierają one podręczniki retoryki, ćwiczenia, ale też różnorakie mowy okolicznościowe: ślubne, weselne, pogrzebowe i inne. Większość z nich pochodzi z kolegiów jezuickich. Bardzo ważną grupę rękopisów stanowią materiały kaznodziejskie, do których można zaliczyć podręczniki, zbiory kazań, materiały związane z prowadzonymi rekolekcjami oraz notatki i zapiski kaznodziejskie, a także zbiory kazań wybitnych dominikanów np. Tomasza Nargielewicza OP zm. w 1700 r. W tej grupie znajdują się też manuskrypty spoza kręgu dominikańskiego, np. zbiór kazań ze Śląska (z Gliwic), z 1583 r., pisanych w języku czeskim. Osobną grupę stanowią prace historyczne dotyczące dziejów prowincji i klasztorów oraz hagiograficzne. W zbiorze można znaleźć także pamiętniki i wspomnienia np. o. Ignacego Klimowicza OP, zesłanego na Sybir w czasie Powstania Styczniowego. Количество единиц793
528/250/0 Spuścizna archiwalna o. Pawła Kielara OP (1912-1972) 1912-1972 95 0 Разверните
Zespół nie został podzielony na serie. Pierwszą część stanowią dokumenty osobiste o. Pawła Kielara, a także korespondencja i fotografie (głównie w albumach). Dużą część spuścizny stanowią autorskie opracowania zakonnika, dotyczące przede wszystkim dziejów zakonu dominikanów. Są to artykuły (w brudnopisach, wersjach roboczych i czystopisach) oraz odczyty naukowe. W zespole można również znaleźć szkice kazań i tekstów teologicznych, a także konferencji religijnych. Ostatnią część stanowią materiały warsztatowe, odzwierciedlające pracę naukową o. Kielara. Количество единиц95
528/251/0 Spuścizna archiwalna o. Damiana Budnika OP (1910-1971) 1910-1971 23 0 Разверните
- dokumenty osobiste związane z życiem prywatnym (legitymacje, świadectwa szkolne, świadectwa metrykalne, dokumentacja medyczna) i życiem zakonnym (świadectwo święceń, celebrety, jurysdykcje do spowiadania i asygnaty klasztorne) - korespondencja prywatna i urzędowa (m. in. z władzami zakonnymi) - materiały związane z działalnością rekolekcyjno-misyjną i kaznodziejską o. Damiana Budnika OP (konspekty kazań, misji i rekolekcji, teksty kazań i homilii), plany rekolekcji - twórczość własna o. Damiana Budnika (wiersze i misteria). Количество единиц23
528/262/0 Spuścizna archiwalna o. Emanuela Działy OP (1912-1979) 1888-1979 92 0 Разверните
Zespół stanowiący spuściznę archiwalną o. Emanuela Działy OP składa się z 92 jednostek archiwalnych, o łącznym rozmiarze 1,77 mb. Zostały one podzielone na następujące serie: I Dokumenty osobiste, II Materiały autobiograficzne i wspomnieniowe, III Korespondencja, IV Praca duszpasterska, V Praca pisarska i naukowa, VI Praca na rzecz prowincji i klasztorów, VII Zbiory. Seria piąta dodatkowo została podzielona na mniejsze podserie: opracowania, tłumaczenia oraz materiały warsztatowe i pomocnicze. W dokumentach osobistych znaleźć można skrupulatnie gromadzone przez zakonnika wszelkiego rodzaju świadectwa, zaświadczenia, dokumenty tożsamości, legitymacje oraz dokumentację medyczną i związaną z odbywaniem studiów. O. Emanuel Działa OP w 1971 r. spisał swoje wspomnienia. W trakcie inwentaryzacji odnaleziono w archiwum cztery ich egzemplarze i zebrano w serii drugiej. Tam też znalazły się materiały związane z jubileuszem kapłaństwa. Korespondencja stanowi trzecią serię niniejszego inwentarza. Wydzielone zostały kopie listów wysłanych (korespondencja wychodząca) oraz listy otrzymane, ułożone w porządku alfabetycznym. Do grupy tej zaliczono także zaproszenia, jakie o. Działa otrzymał. Czwartą serię tworzą materiały zawierające gównie akta związane z działalnością duszpasterską twórcy spuścizny. [poprawka WF] Największą grupę archiwaliów w spuściźnie stanowią artykuły i opracowania autorskie, a także tłumaczenia i materiały warsztatowe. Zostały one zakwalifikowane do serii V, ze względów praktycznych podzielonej według klucza rzeczowego. Wśród opracowań własnych trudno jednoznacznie oddzielić krótkie artykuły od kazań – styl jednych i drugich jest bardzo podobny.. Do szóstej serii zaliczone zostały dokumenty dotyczące prac wykonywanych przez zakonnika na przecz Prowincji Polskiej (np. księga zmarłych, tłumaczenia konstytucji zakonnych) oraz konwentu w Poznaniu, w którym przebywał najdłużej, pełniąc obowiązki kronikarza i jałmużnika.W zbiorach znaleźć można artykuły osób trzecich oraz materiały niezwiązane z żadną z poprzednich grup dokumentów. Mimo iż opracowania osób trzecich zostały przepisane przez o. Emanuela, w niniejszym inwentarzu zostały potraktowane właśnie jako zbiory, z uwagi na fakt, iż zakonnik nie jest ich autorem. W grupie tej pozostawiono także, w jednostce o sygn. 528/262/0/7/75 fragmenty oryginalnych opraw na dokumenty. Podobne oprawy pozostawiono także w kilku innych jednostkach, w różnych seriach, aby zilustrować charakterystyczny dla o. Emanuela sposób zabezpieczania i przechowywania archiwaliów. Количество единиц92
528/282/0 Spuścizna archiwalna o. Włodzimierza Kucharka OP (1913-1990) 1913-1990 37 0 Разверните
Zespół archiwalny składa się z 37 jednostek archiwalnych, co łącznie zajmuje 1,47 mb. W zespole znajdują się dokumenty osobiste, przemyślenia duchowe, ale także notatki dotyczące życia wewnętrznego w zakonie. Dużą część zajmuje korespondencja, którą o. Kucharek prowadził głównie z rodziną oraz osobami świeckimi, szczególnie z Polonią w Rumunii. Sprawy Polaków w Rumunii były mu szczególnie bliskie. W spuściźnie znalazło się również kilka albumów fotograficznych i zbiorów fotografii oraz pocztówek. Zachowano także dokumentację audiowizualną. Zespół archiwalny podzielony został na 5 serii: I - dokumenty osobiste, II - materiały autobiograficzne i wspomnieniowe, III - korespondencja, IV - działalność duszpasterska, V - zbiory. Количество единиц37
528/293/0 Spuścizna archiwalna o. Fabiana Madury OP (1892-1989) 1892-1989 246 0 Разверните
Zespół archiwalny nr 293, stanowiący spuściznę archiwalną o. Fabiana Romana Madury OP, obejmuje 247 jednostek. Zgodnie z układem zastosowanym w trakcie prac prowadzonych po 2010 r., zachowanym obecnie, został podzielony na następujące serie: 1. Dokumenty osobiste (3 jednostki archiwalne), 2. Materiały wspomnieniowe i autobiograficzne (2 j. a.), 3. Korespondencja (14 j. a.), 4. Kazania i homilie (1 j. a.), 5. Prace (40 j. a., z czego 19 dotyczy akt kapituł, a 5 to opracowania), 6. Brudnopisy artykułów (24 j. a., podzielone tematyczne według klasztorów i prowincji), 7. Artykuły osób trzecich (1 j. a.), 8. Recenzje prac napisanych przez o. Fabiana Madurę (1 j. a.), 9. Muzyka i chóry (7 j. a.), 10, Wykłady, Studium Generalne Dominikanów w Krakowie (17 j. a.), 11 Materiały warsztatowe (124 j. a. podzielone również według prowincji i klasztorów) oraz 12. Zbiory (11 j. a.). Największą serię stanowią materiały warsztatowe, gdzie znaleźć można różnorakie wypisy źródłowe, znajdowane przy okazji kwerend służących opracowaniu akt kapituł, a także spisy archiwaliów i wszelkie materiały pomocnicze, z których korzystał o. Madura (również odpisy archiwaliów podzielone na konkretne archiwa, ale także notatki i materiały do historii poszczególnych miejscowości, w których znajdowały się konwenty dominikańskie). Materiały w spuściźnie to głównie maszynopisy i rękopisy. Stosunkowo mało jest druków. Większość akt stanowią tzw. luzy (inaczej akta luźne) - nie księgi i nie poszyty. W wielu przypadkach nie udało się ustalić dokładnej daty powstania jednostki, albo dat skrajnych. Wówczas w polu "daty" wpisywano lata życia aktotwórcy (1892-1989), stanowiące jednocześnie daty krańcowe zespołu i odnotowano w polu "Uwagi", iż "Dokładna datacja jednostki niemożliwa do ustalenia, tu uśredniona do dat krańcowych zespołu". Wszelkie odstępstwa od tej reguły również były znaczone w polu "Uwagi". Количество единиц247
528/297/0 Spuścizna archiwalna o. Bruno Mazura OP (1931-2000) 1926-2000 210 0 Разверните
Ojciec Bruno Mazur był nie tylko dominikańskim prezbiterem i teologiem, lecz także historykiem oraz autorem licznych opracowań naukowych. Materiały związane z pracą badawczą nad przeszłością zakonu dominikanów stanowią największą część jego spuścizny archiwalnej. Zespół podzielony został na pięć serii. Pierwszą tworzą dokumenty osobiste zakonnika. Znaleźć w niej można dokumenty cywilne, kościelne, dotyczące nauki szkolnej i akademickiej, dokumenty medyczne oraz finansowe. Serię stanowi 6 jednostek archiwalnych. Drugą serię stanowi korespondencja. Tutaj zachowano rozdrobniony podział o. Spieża OP, stąd oddzielne teczki z listami od niektórych osób, ważnych zapewne dla o. Mazura OP (np. z badaczką dziejów bibliotek dominikańskich Krystyną Zawadzką, innymi historykami oraz rodziną Czartoryskich). Seria zawiera 13 jednostek archiwalnych. Serię trzecią tworzą dokumenty związane z pracą duszpasterską i formacyjną. Jest to 12 teczek, w których znaleźć można kazania, rekolekcje, nauki misyjne i konferencje głoszone przez o. Bruno Mazura OP, a także notatki do tychże. Został tu odwzorowany układ nadany przez twórcę spuścizny – każda homilia posiadała swój tytuł. Zamieniono jedynie metalowe spinacze na okładki z papieru bezkwasowego. Serię czwartą, związaną z szeroko pojętą pracą naukową zakonnika, podzielono na 3 mniejsze podserie. Pierwsza z nich obejmuje rozprawy i artykuły własne, druga – materiały warsztatowe gromadzone do pisanych artykułów, trzecia – bibliografie. Podseria pierwsza podzielona została również na 5 mniejszych grup, w których wyróżniono prace związane z uzyskaniem stopni i tytułów naukowych (magisterium i doktoratu), prace poświęcone członkom Zakonu Kaznodziejskiego, prace poświęcone klasztorom i instytucjom dominikańskim, prace historyczne niezwiązane z zakonem oraz inne prace niehistoryczne (np. z zakresu teologii). Całość serii czwartej obejmuje 111 jednostek archiwalnych. Serię piątą stanowią zbiory. Tu również nastąpił podział na mniejsze podserie. Wydzielono materiały pochodzenia obcego – głównie artykuły i publikacje, zarówno ofiarowane o. Mazurowi, jak i pozyskane przez niego, np. kserokopie oraz fotografie (3 j.a.). Seria piąta liczy tym samym 64 jednostki archiwalne. Na cały zespół składa się zatem 210 jednostek archiwalnych, w tym 14 jednostek elektronicznych, przesłanych w 2023 r. do Archiwum przez o. Dariusza Kantypowicza OP. Ze spuścizny wyłania się obraz współpracy o. Bruno Mazura OP ze środowiskiem historyków. Zwłaszcza w części poświęconej zbiorom materiałów obcego pochodzenia – zakonnik gromadził głównie artykuły historyczne, starając się być niejako „na bieżąco” z nowościami. Tam, gdzie było to możliwe, artykuły pogrupowano według autorów (np. Krystyny Zawadzkiej, Mieczysława Patera, Roberta Świętochowskiego OP, Pawła Kielara OP). W Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów znajdują się jeszcze artykuły, co do których trudno było rozstrzygnąć, czy zgromadził je o. Mazur, czy trafiły do archiwum inną drogą (nie posiadały żadnych adnotacji późniejszych archiwistów, jakoby miały należeć do spuścizny). Teksty te włączono do tzw. zbioru materiałów wstępnie zinwentaryzowanych i będą przedmiotem dalszych badań w przyszłości. Na szczególną uwagę zasługuje tutaj np. zbiór poświęcony M. Kolumbie Białeckiej OP, którego zdecydowano nie włączać do spuścizny zakonnika. W zespole znajdowały się także materiały, które zdaniem autora poprzedniego inwentarza, o. Jana Spieża OP powinny zostać zwrócone mniszkom dominikańskim z klasztoru „na Gródku” w Krakowie. Były to opracowania poświęcone świętym i błogosławionym Zakonu Kaznodziejskiego. Po konsultacjach z siostrami uznano, iż materiały te należy faktycznie wyłączyć z zespołu i przekazać do archiwum klasztoru „Na Gródku”. Zostały one przekazane w styczniu 2024 r. W jednostce o dawnej sygn. S 48/136 znajdowały się również dokumenty związane typowo z działalnością Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów; zostały one przeniesione do właściwego zespołu archiwalne (kancelaria archiwum). Podobnie przeniesiono do właściwego zespołu dokumenty dotyczące działalności Kolegium Filozoficzno-Teologicznego Polskiej Prowincji Dominikanów w okresie, gdy o. Bruno Mazur OP był jego regensem. Количество единиц210
528/305/0 Spuścizna archiwalna o. Marcina Chrostowskiego OP (1904-1974) 1901-2004 74 0 Разверните
Zespół zawiera 74 jednostki archiwalne. Został podzielony na 7 serii: dokumenty osobiste, materiały wspomnieniowe, korespondencja, studia,materiały warsztatowe, praca duszpasterska i zbiory. Seria pierwsza, ”dokumenty osobiste”, zawiera 2 jednostki archiwalne. Stanowią one zbiór dokumentów typu świadectwa, legitymacje, dyplomy, a także dokumentów zakonnych, takich jak asygnaty do klasztorów czy jurysdykcje do słuchania spowiedzi. Seria druga - ”materiały wspomnieniowe” - to 19 jednostek archiwalnych. Obejmuje ona odręcznie spisane wspomnienia z podróży o. Chrostowskiego do Rosji i Australii oraz ich wstępną edycję, dokonaną przez Halinę Gallus i Eleonorę Mikołajczak. Tu także znajdują się materiały zbierane o zakonniku już po jego śmierci (wspomnienia, nekrologi, odpowiedzi na ankietę biograficzną itp.). Do serii dołączono również robocze egzemplarze publikacji pt.”Ojciec Marcin Chrostowski”, autorstwa H. Gallus i E. Mikołajczak. Autorki przekazały te materiały do archiwum prowincji. By nie tworzyć odrębnego zbioru, zostały one włączone do spuścizny o. Chrostowskiego. Trzecia seria, ”korespondencja”, zawiera 9 jednostek archiwalnych. Są to listy pisane do o. Marcina przez osoby świeckie i duchowne oraz przez rodzinę. Jest tu też jednostka stanowiąca korespondencję urzędową, a także adresy korespondentów, świadczące o szerokich kontaktach zakonnika. Jedna jednostka obejmuje listy i pisma wysłane przez o. Chrostowskiego w formie kopii, odpisów, ale też w kilku przypadkach oryginałów. W skład serii czwartej, ”studia”, wchodzą materiały z okresu studiów zakonnych br. Marcina Chrostowskiego, przed przyjęciem święceń kapłańskich. Do ”materiałów warsztatowych”, stanowiących serię piątą, włączono podczas opracowania 4 jednostki archiwalne, stanowiące materiały do nauki języków obcych oraz wypisy z literatury i pism teologicznych. ”Praca duszpasterska”, a więc wszelkiego rodzaju kazania, homilie, konspekty katechez, przemówienia i notatki służące do ich napisania, zostały zebrane w serii szóstej. Składa się na nią 11 jednostek archiwalnych. Ostatnia seria, ”Zbiory” jest najbardziej obszerna. Obejmuje 20 jednostek archiwalnych. Wśród nich znaleźć można m. in. widokówki, znaczki pocztowe, druki ulotne, obrazki dewocyjne, ale też prasę i czasopisma. Szczególnie interesująca jest prasa obejmująca lata II wojny światowej. W serii tej znalazły się również niezwykle ciekawe fotografie o. Marcina Chrostowskiego, stanowiące ślad jego działalności wojennej oraz podróży, które odbywał przy boku biskupa polowego Józefa Gawliny. Количество единиц74
528/307/0 Spuścizna archiwalna o. Adama Studzińskiego OP (1911-2008) 1911-2008 1053 21932 Разверните
Spuścizna archiwalna o. Adama Studzińskiego OP jest największą spośród wszystkich przechowywanych w Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów i stanowi odzwierciedlenie bogatego życiorysu zakonnika. Zespół archiwalny zawiera m.in. dokumenty osobiste, materiały autobiograficzne i wspomnieniowe, dokumentację z okresu studiów w Kolegium OO. Dominikanów oraz na Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, korespondencję prywatną i urzędową, materiały dotyczące pracy duszpasterskiej i społecznej (teksty kazań, przemówień i opracowań), dokumentację prac konserwatorskich (dzienniki pracy, notatki, szkice i rysunki), materiały zebrane na potrzeby opracowania katalogu grobów żołnierzy na polskich cmentarzach wojennych we Włoszech, zbiory o tematyce historycznej, legionowej, kombatanckiej, harcerskiej, kresowej i konserwatorskiej (maszynopisy, egzemplarze książek i czasopism, wycinki z gazet), fotografie (negatywy i pozytywy), materiały audiowizualne (w tym taśmy filmowe), materiały o twórcy spuścizny oraz materiały osób obcych – legionistów i żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Spuścizna archiwalna o. Studzińskiego pozostaje w większości niezinwentaryzowana; obecnie udostępniana jest jedynie część serii „Fotografie”, zawierająca kolekcję negatywów fotograficznych (podseria 11.1). Zdjęcia zachowane na negatywach pochodzą z lat 1940-ok. 2008. Kolekcję otwiera niewielka grupa fotografii portretowych o. Studzińskiego (11.1.1). Najstarsze zdjęcia dokumentują pracę zakonnika jako kapelana wojskowego w latach 1940-1947. Ojciec Adam utrwalił na kliszach sprzęt wojskowy i życie codzienne żołnierzy Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, a także zabytki, przyrodę oraz mieszkańców Jugosławii, Palestyny, Iraku, Iranu, Egiptu, Włoch, Francji i Anglii (11.1.2). Fotografie z kolejnych podserii prezentują życie codzienne, placówki oraz pracę duszpasterską polskich dominikanów. Ojciec Studziński wykonywał zdjęcia w czasie pobytu w klasztorach w Poznaniu (11.1.4), na warszawskim Służewie (11.1.5), w Lublinie (11.1.6), Prudniku (11.1.7), Korbielowie (11.1.8) oraz Krakowie (11.1.9.3). Największa grupa fotografii – licząca ponad 14 tysięcy klatek – przedstawia architekturę, dzieła sztuki oraz prace konserwatorskie i odkrywkowe prowadzone przez o. Adama w krakowskim klasztorze dominikanów (11.1.9.1‒2). Zabytkowe wyposażenie oraz prace restauracyjne zakonnik utrwalił także na zdjęciach z kościoła św. Idziego u stóp Wawelu (11.1.10). Kolejne serie kolekcji zawierają fotografie klasztoru oraz mniszek dominikańskich z krakowskiego Gródka (11.1.11), a także członków rodziny o. Studzińskiego (11.1.12). Na zdjęciach z wycieczek po Polsce (11.1.13) zakonnik utrwalił dziesiątki miejsc: od Szczecina i Gdańska, po Karkonosze i Pieniny. Wśród fotografii z zagranicznych podróży o. Studzińskiego (11.1.14) kluczowe miejsce zajmuje dokumentacja polskich cmentarzy wojennych we Włoszech: na Monte Cassino, w Loreto, Bolonii i Casamassima. W podserii z fotografiami pozytywów, dokumentów i wydawnictw o różnorodnej tematyce (11.1.15) na szczególną uwagę zasługuje kilkaset obrazków świętych i błogosławionych dominikańskich. Kolekcję o. Studzińskiego zamyka niewielka grupa zdjęć otrzymanych od jego przyjaciela – Stanisława Leszczyc-Przywary (1896-1985), legionisty i malarza (11.1.16). Niektóre podserie podzielone są na dodatkowe podserie tematyczne. Количество единиц1053
528/310/0 Spuścizna archiwalna o. Konstantego Marii Żukiewicza OP (1874-1948) 1874-1948 [1999] 87 0 Разверните
Zespół zawiera 86 jednostek archiwalnych, odzwierciedlających pracę o. Konstantego Żukiewicza OP. Objętość zespołu wynosi XXX m b. Sporą część zespołu stanowi dokumentacja pracy naukowej zakonnika, głównie w tematyce maryjnej i mariologicznej. O. Żukiewicz całą swoją pracę naukową oraz duszpasterską poświęcił Matce Bożej. Pracował również jako rekolekcjonista, był cenionym kaznodzieją, dlatego też w spuściźnie zachowało się wiele kazań i nauk rekolekcyjnych. Ze względów organizacyjnych zespół nie został podzielony na serie. Zdecydowana większość dokumentów stanowią materiały rękopiśmienne, w formie akt luźnych, pisanych w języku polskim. Twórca spuścizny miał drobnostkową metodę pracy, dlatego wiele materiałów zostało przez niego podzielonych na osobne części, z osobnymi ciągami paginacji. Widać to zwłaszcza w jednostkach o sygnaturach: 40-64. Количество единиц86
528/313/0 Spuścizna archiwalna o. Cyryla Markiewicza OP (1875-1964) 1898-1979 20 0 Разверните
Zespół archiwalny nr 313, stanowiący spuściznę archiwalną o. Cyryla Markiewicza OP, obejmuje 20 jednostek archiwalnych. Został podzielony na pięć następujących serii: dokumenty osobiste (1 j. a.), materiały autobiograficzne i wspomnieniowe (5 j. a.), korespondencja (2 j. a.), działalność duszpasterska i formacyjna (8 j. a.) oraz zbiory (4 j. a.). Łączny rozmiar spuścizny to 0,4 m.b. Zespół ma charakter zamknięty. Wśród dokumentów największą grupę stanowią te związane z działalnością duszpasterską – kazania, homilie, rozważania, nauki rekolekcyjne – oraz formacyjną – uwagę zwraca kilka egzemplarzy dzieła pt. „Ideały dominikańskie”, będącego zbiorem doświadczeń długoletniej pracy zakonnika na niwie wychowania seminaryjnego młodych zakonników. Ponadto w zespole znaleźć można typowe dokumenty świeckie i kościelne, jak zaświadczenia, świadectwa, listy czy fotografie. Do zespołu dołączone zostały materiały pośmiertne, związane z ostatnimi dniami życia o. Cyryla oraz jego pogrzebem. Wraz z fotografiami przechowywane są również włosy zakonnika, przekazane do archiwum najprawdopodobniej jako relikwie (Markiewicz zmarł w opinii świętości). Количество единиц20
528/356/0 Spuścizna archiwalna o. Rafała Skibińskiego OP (1953-1987) 1966-1988 18 0 Разверните
Ojciec Rafał Skibiński spędził w zakonie dominikanów jedynie 4 lata, stąd jego spuścizna nie jest obszerna. W Archiwum Polskiej Prowincji Dominikanów zachowało się niewiele materiałów. Podczas ich opracowania wyodrębniono 19 jednostek archiwalnych o łącznym wymiarze 0,11 mb. Materiały zgromadzone w tym zespole obejmują głównie lata 80. XX w. Spuścizna została podzielona tematycznie na 5 serii. Pierwszą stanowią dokumenty osobiste, złożone w 6 teczkach. Znaleźć w nich można zaświadczenia i legitymacje, fotografie, dokumentację medyczną oraz akta związane ze studiami i pracą zakonną o. Rafała. Do tej grupy zakwalifikowano ponadto materiały związane ze śmiercią i pogrzebem o. Skibińskiego oraz wspomnienia pośmiertne o nim. Drugą serię stanowi korespondencja prywatna i urzędowa. Znalazły się w niej 2 jednostki archiwalne, zawierające listy przychodzące od władz kościelnych i zakonnych, a także wszelką korespondencję prywatną adresowaną do o. Rafała. Seria trzecia obejmuje pracę formacyjną i duszpasterską zakonnika, a znajduje się w niej 9 jednostek archiwalnych. Materiały zgromadzone we wspomnianej serii stanowią potwierdzenie faktu, iż jego głównym obowiązkiem o. Skibińskiego w klasztorze była praca z młodzieżą akademicką. W tej części spuścizny można znaleźć dokumentację poszczególnych wspólnot, którymi kierował o. Rafał ("Beczka", "Nowe Życie", "Klika"). Do zbioru tego włączono kazania, refleksje i zapiski duchowe dominikanina, jak również uwagi dotyczące pracy duszpasterstw akademickich. Często w pismach o. Skibińskiego pojawia się ślad jego kontaktów i przyjaźni z o. Janem Andrzejem Kłoczowskim OP. W czwartej serii, poświęconej działalności artystycznej, zebrano wiersze autorstwa zakonnika, które były prawdopodobnie publikowane na łamach czasopisma "List", związanego ze wspólnotami charyzmatycznymi. Seria ostatnia, piąta, zawiera zbiory różne, czyli materiały, które o. Skibiński zebrał za życia (niekoniecznie będąc ich autorem). Znaleźć w niej można m. in. obrazki dewocyjne, zaproszenia czy tłumaczenia i kopie rozmaitych tekstów. Количество единиц18
528/552/0 Spuścizna archiwalna ks. Adama Bogdanowicza Rosco (1898-1941) 1901-1943 13 0 Разверните
Na spuściznę ks. Adama Bogdanowicza składa się 13 jednostek archiwalnych. Zostały one podzielone na cztery serie: I – dokumenty osobiste, II – korespondencja, III – działalność duszpasterska, IV – zbiory. W serii pierwszej znalazły się zaświadczenia i jurysdykcje kościelne, dokumenty dotyczące ks. Bogdanowicza jako proboszcza w Horodence, a także umowy i świadectwa działalności w różnych gremiach kościelnych. Do serii tej zakwalifikowano również szeroko pojętą dokumentację finansową (rachunki, rozliczenia, dowody wpłat, wyciągi z konta). Seria druga obejmuje korespondencję przychodzącą i wychodzącą. Została podzielona na jednostki: korespondencję prywatną z osobami i instytucjami świeckimi oraz korespondencję z siostrami zakonnymi. Osobną jednostkę stanowi korespondencja kapłana z matką, Wandą Bogdanowiczową. Była ona prowadzona przez całe życie kapłana, aż do aresztowania przez NKWD. Wynika z niej silna więź syna i matki. Jednostka zatytułowana "Korespondencja innych osób" zawiera zbiór listów, w których nie udało się ustalić nadawcy, ale także listy, jakie otrzymała Wanda Bogdanowiczowa (syn jako jedyny spadkobierca przejął je w naturalny sposób). Tam też znalazły się „obce” listy (nieadresowane do ks. Bogdanowicza, ani niepisane przez niego). Osobną jednostkę stanowią także koperty, których nie udało się przyporządkować do listów, a które zostały zachowane ze względu na wartość historyczną. Cennym materiałem są wizytówki osób, głównie z lwowskiego środowiska naukowego, często z wiadomościami do ks. Bogdanowicza. Blankiety wizytowe oraz koperty znajdują się w jednostce o nazwie „Dokumenty dotyczące korespondencji". Trzecia seria związana jest z działalnością duszpasterską ks. Adama Bogdanowicza. Tam znalazły się fragmenty kazań i rozważań modlitewnych oraz tzw. sprawozdania sumienia – zapiski prowadzone przez siostry zakonne, których kapłan był opiekunem duchownym. Ostatnią serię stanowią zbiory, zakwalifikowano do nich druki różne, notatki i zapiski, materiały związane z Ormianami oraz z Kongregacją Ziemianek. Tutaj też trafiły kartki z kalendarza, stanowiące prawdopodobnie swoisty pamiętnik Wandy Bogdanowiczowej. Количество единиц13