Huta Szkła Kryształowego „Józefina" w Szklarskiej Porębie
Huta Szkła Kryształowego „Józefina" w Szklarskiej Porębie (Josephinenhütte Schreiberhau) rozpoczęła działalność 8.07.1842 r., w dolinie rzeki Kamiennej, powyżej Kruczych Skał. Pierwszym dyrektorem został Franz Pohl - najwybitniejszy z twórców karkonoskiego szkła. Huta otrzymała nazwę huty „Józefiny" na cześć żony Leopolda Schaffgotscha. W kolejnych latach zatrudnienie i produkcja szkła stale wzrastały, tak iż zakład stał się wkrótce dominującą hutą po północnej stronie Sudetów. Huta "Józefiny" była miejscem chętnie odwiedzanym przez turystów oraz pruski dwór królewski. W 1846 r. złożył tutaj wizytę Fryderyk Wilhelm IV, któremu towarzyszyli ks. Johann von Sachsen i wybitny uczony Alexander Humbolt. Odwiedziny arystokracji przynosiły nowe, lukratywne zamówienia. W 1892 r. wykonano dla cesarza Wilhelma II grawerowany, złocony serwis przeznaczony dla 200 osób. Huta stała się firmą o światowej sławie, produkującą niezliczoną ilość różnorodnych w kształcie i barwie wazonów, dzbanów, karafek, zestawów toaletowych, kałamarzy, sosjerek, cukiernic i wielu innych asortymentów. F. Pohl doprowadził tu do ponownego odkrycia, znanego Rzymianom, emaliowanego szkła biało-powłokowego. W hucie „Józefiny" wyprodukowano również szkło tysiąca kwiatów „millefiori" oraz szkło awenturynowe. Wyroby ze Szklarskiej Poręby zasłynęły w świecie, zwłaszcza od londyńskiej światowej wystawy przemysłowej w 1851 r., na którą wykonano m.in. dwa błękitno-białe, kryształowe puchary z grawerowanymi wizerunkami królowej Wiktorii i ks. Alberta. Sławę tutejszego szkła ugruntowały kolejne wystawy światowe w Paryżu w 1867 r. i w Wiedniu w 1873 r. W latach 1870-1871 podjęto eksport luksusowych szkieł do Rosji, na Daleki Wschód i do Stanów Zjednoczonych. W grudniu 1892 r. uruchomiono w hucie oświetlenie elektryczne. W czasie I wojny światowej w hucie wytwarzano szkło okrętowe i szkła do wzierników kotłów parowych. Po 1918 r. huta „Józefiny", z powodu braku zamówień, ograniczyła produkcję. W 1919 r. zatrudniono w niej prof. Alexandra Pfohla (1894-1953), dzięki wzorom którego wyroby huty zaczęły odzyskiwać dane rynki. Pfohl był autorem blisko 1000 projektów. W 1923 r., aby przezwyciężyć skutki kryzysu gospodarczego, powołano konsorcjum składające się z Josephinenhütte, zakładu Neumann & Staebe w Sobieszowie i firmy Fritz Heckert w Piechowicach, które utworzyły spółkę pod nazwą Josephinenhütte AG, specjalizującą się w produkcji oraz zdobieniu szkła ołowiowego, osiągając w tym zakresie najwyższy poziom światowy. Spółką kierował z powodzeniem przez 29 lat Franz Weickert, a następnie Albin Klos. W latach trzydziestych głównym rodzajem produkcji stało się wysokiej jakości szkło kryształowe stylu art déco, podporządkowane gustom odbiorców i potrzebom rynku. Powstały wówczas modne serwisy do napojów, zestawy kryształowe do deserów czy komplety do win i wódek. W czasie II wojny światowej huta „Józefiny" została przestawiona na produkcję wojenną. W miejsce luksusowych wyrobów kryształowych wytwarzano na automatach tanie szkło prasowane, w tym służące do przechowywania żywności słoiki „Wecka". W 1945 r. huta została przejęta przez władze polskie, które z czasem zmieniały jej nazwę na „Julia". Prezentowana jednostka pochodzi z lat 1927-1940 i zawiera wzorniki wyrobów huty.
![image.from.unit "[Leopold I, cesarz rzymski narodu niemieckiego, król Czech i Węgier [...] nadaje cechowi postrzygaczy sukna w Zielonej Górze artykuły statutowe"](https://photos.szukajwarchiwach.gov.pl/4caf16779d7101f3927220831f6ea42149885d177133f4b3ef4049d484a498ed_mid)
![image.from.unit "Zdjęcia powstańców z r. 1863/64 [21 sztuk (w tym dublety) + 1 wycinek z gazety]"](https://photos.szukajwarchiwach.gov.pl/3f4db9004a3e87e0f41a5a956811f67d81b2f419652cf7ef27bd7a730b3ea737_mid)
![image.from.unit "[Handel narkotykami, śledztwo w sprawie międzynarodowego handlarza narkotyków Mechela. Halperna. Sprawozdania z dochodzeń, notatki, korespondencja.]"](https://photos.szukajwarchiwach.gov.pl/04245c44674c57be2f22ec44cadc97093705cb759ff03f56c2e2c38c00222f22_mid)
