Księga uchwał Tymczasowego Wydziału Powiatowego w Lubaczowie, 1916-1926, sygn. 1; Księga Tymczasowej Rady Powiatowe,j 1931-1935, sygn. 2; Księga uchwał Wydziału Powiatowego, 1936-1937, sygn. 3.

Głównymi jednostkami zarządu lokalnego we wszystkich zaborach były powiaty ze starostami i naczelnikami powiatów. W Prusach i Galicji istniały terytorialne związki samorządowe, posiadające organy uchwalające, kontrolujące i wykonawcze. Oprócz powołanych sejmików prowincjonalnych istniały sejmiki powiatowe. Organem wykonawczym sejmików powiatowych były wydziały powiatowe związane ściśle poprzez osobę przewodniczącego z administracją rządową (tj. Sejmem lub Wydziałem Krajowym). Obrona interesów społeczeństwa reprezentowana była przez organy samorządowe, pochodzące z wyborów. W powiatach powołano w tym celu rady powiatowe, złożone z 15-18 członków, wybieranych na 6 lat. Każdy powiat administracyjny stanowił powiatowy związek komunalny. Zakres działania powiatowych związków komunalnych był poruczony i własny. W pierwszym przypadku zakres ten określały ustawy mówiące o opiece i nadzorze nad gospodarką gmin wiejskich oraz miejskich niewyłączonych z powiatowego związku komunalnego. Zakres działania własny polegał na sprawowaniu pieczy nad gospodarczym, kulturalnym i zdrowotnym interesem powiatu. Organami powiatowego związku komunalnego były: sejmik powiatowy, wydział powiatowy, komisarz powiatowy. Nadzór nad samorządem gmin wiejskich oraz miejskich, niewydzielonych z powiatowych związków komunalnych, sprawował w pierwszej instancji wydział powiatowy, w drugiej Minister Spraw Wewnętrznych. Wydział powiatowy posiadał władzę dyscyplinarną nad burmistrzami, ławnikami magistratów, wójtami i sołtysami. Upoważniony był on w tym celu do udzielania upomnień, nagan, grzywien. Jeżeli chodzi o strukturę organizacyjną Wydział Powiatowy składał się z 6 członków, wybierany był na okres 3 lat przez sejmik mieszkańców powiatu, posiadających prawo wyborcze do rad miejskich lub gminnych. Obrady odbywały się przynajmniej raz na miesiąc, obradom przewodniczył przewodniczący (komisarz powiatowy). Uchwały mogły być podejmowane poprzez głosowanie członków. Warunkiem głosowania była obecność oprócz przewodniczącego, co najmniej 3-ch członków. Do kompetencji Wydziału powiatowego należało: przygotowanie spraw mających wejść na obrady sejmiku, wykonywanie czynności poruszonych przez władze państwowe i ustawy, sprawowanie władzy dyscyplinarnej. Wydział Powiaty mógł ingerować w uchwały sejmiku powiatowego, które pogwałcały lub przynosiły szkodę powiatowi. [Na podstawie notatki do inwentarza oprac. K. Szajny, Przemyśl 1988]