Akta stanu cywilnego Okręgu Bożniczego w Bielsku Podlaskim: - księga urodzeń, małżeństw i zgonów 1835r., sygn. 1 - zaświadczenia wydane na podstawie metryk urodzeń z lat 1842 i 1871 oraz metryk małżeństw z 1868r.; 1868-1873, sygn. 2 - wykaz urodzonych, zaślubionych i zmarłych Żydów w 1836r. w powiecie bielskim (z terenu kahału boćkowskiego i orlańskiego) 1836, sygn. 3 Akta stanu cywilnego Okręgu Bożniczego w Orli: - zaświadczenia wydane na podstawie metryk urodzeń z 1846r. oraz małżeństw z 1860r.; 1860-1873, sygn. 4 Akta stanu cywilnego Okręgu Bożniczego w Zdzięciole (pow. słonimski, gub.grodzieńska) - wykaz zmarłych 1846, sygn. 5

Okręg Bożniczy w Bielsku Podlaskim. Żydzi pojawili się w Bielsku Podlaskim już w XV wieku. Nie tworzyli oni wówczas gminy ze względu na niewielką ich liczbę (kilka rodzin). W 1542r. stwierdzono w mieście istnienie gminy żydowskiej. Była też wzmiankowana bóżnica. Spisy z 1580 i 1591r. nie wykazują w Bielsku Podlaskim starozakonnych, co by oznaczało, iż w Bielsku u schyłku XVI w., Żydów już nie było. Napływają oni do Bielska ponownie u schyłku XVIII wieku. Oficjalnie pozwolono osiedlać się Żydom w Bielsku dopiero na przełomie1802/1803r. W 1807r. powstała gmina żydowska. Okręg Bożniczy w Orli. Żydzi przebywali w Orli już w XVI wieku. Gmina żydowska powstała na przełomie XVI i XVII wieku. W 1847r. Orlański Okręg Bóżniczy liczył 4436 wyznawców religii mojżeszowej. (Tomasz Wiśniewski, Bóżnice Białostocczyzny. Żydzi w Europie Wschodniej do roku 1939, Białystok 1992.) Postanowieniem księcia namiestnika z 3 XI 1825r. do spisywania aktów stanu cywilnego dla wyznań niechrześcijańskich (żydów i mahometan) wyznaczeni zostali burmistrzowie lub zastępujący ich urzędnicy. Dla Żydów ogłoszone zostało dodatkowo postanowienie Rady Administracyjnej z 7 IX 1830r., według którego rabini powinni wpisywać, po odbyciu obrządku religijnego, właściwe informacje do akt stanu cywilnego. Rabini zobowiązani byli do prowadzenia księgi podzielonej na trzy części: urodzonych, zaślubionych i zmarłych. Księga ta, jako duplikat, powinna być zamknięta każdego roku i oddawana do archiwum hipotecznego właściwego sądu pokoju. Jeden egzemplarz pozostawał w miejscu wytworzenia. Był to unikat, na który składały się trzy księgi (urodzonych, zaślubionych i zmarłych). Unikaty i duplikaty musiały mieć numerowane stronice. Zapisy w księgach stanu cywilnego początkowo prowadzono w języku polskim, a od 1 I 1868r. – w języku rosyjskim, na mocy rozporządzenia Komitetu Urządzającego w Królestwie Polskim. Natomiast przepisy prawne odnośnie formy zapisu pozostawały bez zmian. ( Księgi metrykalnego i stanu cywilnego w archiwach państwowych w Polsce. Informator, oprac. Anna Laszuk, Warszawa 1998)

Mikrofilm: C.5574, C. 5617