Dowody do akt małżeństw z lat 1867-1868, 1870-1871, 1885-1889 (sygn. 1-9)

Kodeks Cywilny Napoleona w 1809 r. wprowadził świecką rejestracją akt stanu cywilnego dla wszystkich obywateli niezależnie od wyznania. Akta stanu cywilnego sporządzane były przez urzędnikóóóów właścicwych ze względu na miejsce, w którym zaistniał fakt będący przesłanką do sporządzenia stosownego aktu. Do 1825 r. akta stanu cywilnego dotyczące osób wyznania mojżeszowego spisywane były w praktyce zwykle przez proboszczów. Zmiany w sporządzaniu akt stanu cywilnego wprowadził Kodeks Cywilny Królestwa Polskiego uchwalony 13 VI 1825 r.,obowiązujący od 1I 1826 r. Artykuł 174 tegoż Kodeksu powierzał obowiązek sporządzania akt stanu cywilnego dla wyznań niechrześcijańskich, w tym wyznania mojżeszowego, burmistrzom lub oddzielnym urzędnikom. Przepisy te uzupełniało postanowienie Rady Administracyjnej z dnia 7 IX 1830 r., na mocy którego uprawnieni rabini zostali powołani do prowadzenia ksiąg zapisów. W celu sporządzenia aktu stanu cywilnego rabini byli zobowiązani zgłosić się wraz z zainteresowanymi osobami do wyznaczonego przez władze państwowe urzędu stanu cywilnego, w celu sporządzenia odpowiedniego aktu. Postanowieniem Rady Administracyjnej wyznaczono jednostki administracyjne, nazywane okręgami dozorów bóźniczych. Ich obszar zakreślony był w taki sposób aby każdy okręg urzędu stanu cywilnego pokrywał się terytorialnie z jednym lub kilkoma okręgami dozorów bóżniczych. Funkcje urzędników stanu cywilnego sprawowali z zasady burmistrzowie miast, wójtowie gmin lub wyznaczeni urzędnicy (czynownik grażdanskovo sostojania). Ta rejestracja akt stanu cywilnego obowiązywała do 1939 r. Zespół szczątkowy.

Zespół ujęty w inwentarzu "Akta stanu cywilnego wyznania mojżeszowego z terenu województwa włocławskiego - grupa zespołów", Włocławek 1992. Zespół otwarty.