Zarząd Wojennego Generał-Gubernatora Warszawskiego

Номер документа
1/216/0
Количество серий
5
Количество сканов
0

содержание:

Ocalałe szczątki akt Zarządu obejmują dokumenty Wydziału Policyjnego i Wydziału Cywilnego. Dotyczą one spraw paszportowych, śledzenia emisariuszy, ruchu ludności, a głównie prowadzonych w Warszawie prac nad urządzeniami komunalnymi (nawierzchnie ulic, zieleń, kanalizacja, oświetlenie). W załączeniu do tych akt: plany, rysunki techniczne itp.

История создателя:

Zarząd ustanowiono w 1831 r. Była to władza policyjno-wojskowa, która miała czuwać nad porządkiem publicznym i prawomyślnością ludności. W wyniku reorganizacji władza gen.-gubernatora stopniowo wzrastała. Początkowo w jej zasięgu znajdowała się Warszawa i woj. warszawskie. Generał-gubernatorowi jako głównemu naczelnikowi policji podlegała też policja tajna, której kompetencje obejmowały całe Królestwo, a jako zastępca namiestnika miał duży wpływ na działalność aministracji cywilnej na skalę krajową. Przez jakiś czas pełnił on obowiązki dyrektora głównego Komisji Rządowej Spraw Wewnętrznych, co przy braku określenia jego kompetencji powodowało ciągłe konflikty z tą komisją, zwłaszcza o zwierzchnictwo nad zarządem m. Warszawy. Urząd zlikwidowano w 1862 r.

Крайние даты:

1830-1862

классификация:

Имя создателя:

Даты:

1830-1862.

Бывшее название:

Название иноязычные:

Uprawlenije Warszawskogo Wojennogo Gienierał-Gubiernatora

Языки:

Наличие:

Всего архивных единиц:

87

Всего разработанных архивных единиц:

87

Всего архивных единиц без записей :

0

Всего текущих материалов

3.0

Ogółem opracowanych materiałów bieżących

3.0

Всего разработанных текущих материалов

0.0

Всего архивных единиц:

0

ogolem.plikow:

0

ogolem.rozmiar:

0.0

ogolem.dokumentow

0

ogolem.spraw

0

ogolem.klas

0

Всего архивных единиц:

0.0

Всего погонных метров:

0.0

Крайние даты неархивной документации:

Имя Казначейский инвентарь uwagi
книжный инвентарь утвержденный Tak ze wstępem

stan zachowania nie do ustalenia; poprzednią kartę sporządziła E Sęczys w 1975 r.