Akta katastralne gmin: nazwiska posiadaczy gruntów, ilość pola, przychód roczny i podatek z lat 1724-1896, sygn. 1-643; Akta szacunkowe gruntów w okręgach: klasyfikacja gruntów poszczególnych miejscowości z lat 1830-1881, sygn. 644-674.

Dla księstwa cieszyńskiego, które wraz z resztą Śląska austriackiego przydzielone było do guberni morawskiej, w latach 1782-1848 zasadnicze znaczenie miały etapy rozwojowe podatku gruntowego w kraju morawskim. Stany morawskie już w 1 połowie XVI w. podjęły próby wprowadzenia opłaty z majątku tzw. indictio. Uchwała brneńskiego sejmu krajowego z 13 grudnia 1655 r. zapoczątkowała nowy system podatkowy, tzw. łanowy. Do generalnej rewizji łanów doszło w latach 1669-1679. 3 lutego 1750 r. cesarzowa Maria teresa wydała patent o zeznaniach-oświadczeniach dotyczących majątków pańskich i zwierzchności. W 1754 r. został na Morawach opracowany po raz pierwszy rustykalny i dominikalny kataster gruntowy. Według tych katastrów, zwanych terezjańskimi, były pobierane podatki ( z krótką przerwą w roku 1789-1790 gdy obowiązywał kataster józefiński), aż do 1 listopada 1820 r., gdy weszło w życie prowizorium podatkowe, które trwało aż do roku 1850. W 1851 r. wszedł w życie tzw. kataster stabilny, sporządzony na podstawie wytycznych z 23.12.1817 r. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. K. Bałon, Cieszyn 1967]

KM 20.03.1972, 0014-1