Umowy kupna-sprzedaży, dzierżawy, darowizny, pożyczki, oświadczenia dłużne, testamenty z lat 1881-1898, sygn. 1-19; Repertoria z lat 1863-1896, sygn. 20-21, 20a.

Na terenie Śląska Cieszyńskiego istotę notariatu regulował cały szereg przepisów ustawodawczych austriackich, w których oprócz rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 17.02.1852 r. liczba 17 431, ordynacji notarialnej z dnia 21.05.1855 r., rozporządzenia ministra sprawiedliwości z dnia 7.05.1860 r., szczególne znaczenie posiadała ordynacja notarialna z dnia 25 lipca 1871 r. Ustawa ta regulowała bowiem jednolicie całokształt organizacji i zakresu działania notariatów na terenie całego państwa austriackiego. Notariusze byli mianowani przez ministra sprawiedliwości, mieli charakter prywatno-prawny. Sporządzone przez notariuszy z zachowaniem przepisanych formalności oświadczenia i czynności prawne lub czynności, z których wynikały uprawnienia, miały moc dokumentów publicznych. Na Śląsku Cieszyńskim notariusze prowadzili repertoria, do których wpisywali wszystkie załatwione sprawy. Oprócz tego prowadzili skorowidze nazwisk stron w układzie alfabetuycznym. [Na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. K. Bałon, Cieszyn 1965]

KM 29.12.1969 0014-10