Zarządzanie: statuty, sprawozdania, ankiety, materiały statystyczne roczne, nabycia gruntów, korespondencja i umowy z lat 1871-1945, sygn. 1-11 Sprawy finansowe: płace, inwentaryzacja z lat 1870-1932, sygn. 12-20 Sprawy produkcyjno-techniczne: rozbudowa poszczególnych wydziałów huty, korespondencja, plany, kosztorysy z lat 1865-1944, sygn. 21-47 Sprawy budowlane: budownictwo mieszkaniowe i drogowe z lat 1871-1918, sygn. 48-52 Sprawy załogowe: płace robotników, bezrobocie, wypadki z lat 1915-1939, sygn. 53-56 Sprawy ubezpieczeniowe załogi: materiały dotyczące organizacji i działalności kasy chorych i ubezpieczenia z lat 1837-1943, sygn. 57-428

Huta „Laura” powstała w 1836 roku z funduszów bankierów z Berlina Jerzego Moritza i Karola Daniela Oppenfelda. Połowę kosztów jej uruchomienia pokrywał ówczesny właściciel Siemianowic Hugo Henckel von Donnersmarck, który to oddał grunt pod budowę. Otrzymywał on połowę zysków z produkcji i sprzedaży wyrobów z huty. W dniu 1 lipca 1858 roku Donnersmarck został wyłącznym właścicielem huty. Produkcję rozpoczęto w 1839 roku. Przy zakładzie powstało już w 1838 roku osiedle robotnicze pod nazwą Huta Laura. W 1871 roku Hugo Henckel von Donnersmarck utworzył spółkę akcyjną „Vereinigte Königs- und Laurahütte Aktien Gesellschaft für Bergbau und Hüttenbetrieb”. Zarząd mieścił się w Berlinie. Do spółki oprócz huty „Laura” należała również huta „Królewska” w Chorzowie oraz kopalnia węgla „Hrabina Laura”, a także kopalnia rud cynkowo-ołowiowych „Fryderyk-Wilhelm”. W dniu 1 stycznia 1926 roku powołano nową spółkę posiadającą min Hutę „Laura” o nazwie Górnośląskie Zjednoczone Huty Królewska i Laura Spółka Akcyjna Górniczo-Hutnicza. Przewodniczącym został hrabia Alfred Potocki z Łańcuta. Spółce tej podlegał Zarząd Hut Królewskiej i Laura. W okresie okupacji hitlerowskiej nazwę zmieniono na „Königs- und Bismarckhütte A.G., Hüttenverwaltung Laurahütte. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. Z. Jedynak, Bytom 1987]

KM 30.05.1989, 0014-4