Księgi urodzeń z lat 1874, 1879, 1884-1885, 1889, 1894, 1897-1898, 1904, 1906-1907, 1911-1915, 1917; 19 j.a. Księgi małżeństw z lat 1874, 1878-1879, 1884-1885, 1887, 1889, 1892, 1894, 1898, 1900, 1902, 1904, 1906, 1912-1922, 1929, 1934; 29 j.a. Księgi zgonów z lat 1874, 1879, 1884, 1886, 1888-1889, 1894, 1900, 1903, 1912-1918, 1920-1922, 1930, 1932; 23 j.a.

Urząd Stanu Cywilnego Tuczno rozpoczął swą działalność 1 października 1874 roku, kiedy to na mocy ustawy z 9 marca 1874 roku o prowadzeniu rejestrów stanu cywilnego i zawieraniu małżeństw wprowadzono w Królestwie Pruskim powszechną oraz świecką rejestrację urodzeń, małżeństw i zgonów. Sprawy te powierzono urzędnikom stanu cywilnego (Standesbeamte), mianowanym i nadzorowanym przez władze administracyjne. Państwo pruskie podzielono na obwody (Standesamtsbezirke), obejmujące jedną lub kilka gmin, w zależności od gęstości zaludnienia. Akta stanu cywilnego rejestrowano w trzech osobnych rejestrach (urodzeń, małżeństw i zgonów) w dwóch egzemplarzach. Pierwopis (Haupt-Register) zostawał w usc, wtóropis (Neben-Register) przekazywano na przechowywanie do właściwego sądu obwodowego (Amtsgericht). W latach 1874 - 1944 księgi prowadzone były w języku niemieckim. Urzędy stanu cywilnego z terenu Niemiec funkcjonowały na powyższych zasadach do końca 1945 roku. Z dniem 1 stycznia 1946 roku zostały one zastąpione przez urzędy stanu cywilnego działające na podstawie dekretu z 25 września 1945 roku Prawo o aktach stanu cywilnego, który ujednolicił rejestrację stanu cywilnego na terenie całej Polski. Urząd istniał do 31 grudnia 1945 roku.

Inwentarz w bazie ZoSIA