1. „Uhustammtisch Cracovia” /Klientela Stołu Puchaczowego/ (sprawy organizacyjne, korespondencja, ewidencja stanu osobowego, fundacje wraz ze statutami zakonnymi) 1908-1918 [1928] (sygn. SCHL 1-5) 2. „Coloniae Cracovia” (reguły zakonu, sprawy org. i personalne, protokoły zjazdów i posiedzeń, korespondencja, spisy członków, ankiety, dyplomy; księga pamiątkowa , album widokówek i kart pocztowych, nuty i teksty piosenek)1909-1938 (sygn. SCHL 6-33, 61-62) 3. Stowarzyszenie Humanitarne „Schlaraffia Cracovia” w okresie międzywojennym (sprawy organizacyjne i członkowskie, protokoły walnych zebrań, współpraca z innymi placówkami Schlaraffii; korespondencja i sprawozdania finansowe; wycinki prasowe) 1918-1938 (sygn. SCHL 34-58, 63-64) 4. Stowarzyszenie Humanitarne „Schlaraffia Cracovia” w okresie międzywojennym (korespondencja ze Starostwem Grodzkim i Dyrekcją Policji w Krakowie dot. rejestracji, posiadanych nieruchomości oraz likwidacji działalności „Schlaraffii” w Krakowie) [1910] 1925-1938 [1939] (sygn. SCHL 65) 5. Stowarzyszenie Humanitarne „Schlaraffia” („Coloniae Katovicia”) w Katowicach (kwestionariusze osobowe oraz korespondencja z władzami stowarzyszenia w Krakowie) 1926-1929 [1938] (sygn. SCHL 59-60)

Stowarzyszenie Humanitarne ”Schlaraffia” w Krakowie założono w 1909 r., powstało z połączenia stowarzyszeń społecznych i oświatowych. Stowarzyszenie zajmowało się pielęgnowaniem sztuki, było jednak organizacją zbliżoną do masońskiej. Jej władze były jawne (wybierane na walnych zgromadzeniach - prezes, zastępca, sekretarz i skarbnik) i tajne (Tajna Rada Główna – marszałek oraz mistrzowie: paniczów, ceremonii i skarbu). Na majątek krakowskiej „Schlarafii” składały się składki członkowskie, dary członków i sympatyków, fundacje oraz dochody z zabaw i rautów. Stowarzyszenie grupowało wyłącznie mężczyzn w dojrzałym wieku i o odpowiedniej pozycji społecznej, przeważali Żydzi i Niemcy pochodzenia żydowskiego (głównie bankowcy, inżynierowie, dyrektorzy fabryk, profesorowie uczelni, artyści). Stowarzyszenie miało swoje tajemnice i ceremoniał nawiązujący do rycerskiego, członkowie nosili pseudonimy i odpowiednie symbole. Chociaż policja nie stwierdziła działalności politycznej stowarzyszenia, rozwiązano je na podstawie dekretu Prezydenta z 22.11.1938 r. o likwidacji zrzeszeń wolnomularskich i zależnych od masonerii.