Akta działalności zawodowej 1867 – 1875 sygn. 1

Aleksander Jałowiecki, h. Łodzia, syn Adama asesora TC i podsędka SP w Warszawie, był wymieniany jako mecenas (w 1873 r.) przez S. Uruskiego w jego herbarzu (Herbarz szlachty polskiej, t. V, str. 337). Nie odnaleziono innych danych o jego karierze zawodowej, ani datach działania. W XIX w. (do 1876 r.) w Królestwie Polskim funkcjonowało 5 kategorii obrońców sądowych: -Obrońcy przy Sądach Pokoju (od 30 VII 1808 r.), -Patroni przy Trybunałach Cywilnych (od 13 V 1808 r.), -Adwokaci przy Sądzie Apelacyjnym (od 13 V 1808 r.), -Mecenasi przy Sądzie Kasacyjnym (od 1815 Sąd Najwyższej Instancji, od 1843 Warszawskie Departamenty Rządzącego Senatu) (od 13 V 1808 r. do 1843 r. kiedy zamieniono ich w Obrońcy przy Warszawskich Departamentach Rządzącego Senatu), -Obrońcy Rady Stanu (od 1861 r.) Obrońcy działali przy SP, patroni TC, adwokaci przy Sądzie Apelacyjnym, a mecenasi przy Sądzie Kasacyjnym. Podlegali zwierzchnictwu danej instytucji. Mimo planów powołania od 1808 r. Izb obrońców Publicznych przy TC i Izby Najwyższej w Warszawie do 1867 r. samorząd obrońców sądowych nie został powołany do życia.