sygn.1 O dochodzeniach prowadzonych przez Starszego Strażnika Rewiru Osównieńskiego na polecenie władz 1914

Straż ziemska została powołana Najwyższym Ukazem z 19 (31) grudnia 1866 r. Była organem „miejscowego nadzoru oraz utrzymania porządku i bezpieczeństwa publicznego w miastach i powiatach”. Niżsi strażnicy z mocy ustawy o straży ziemskiej mieli prowadzić dozór nad dziedzicami uczastka, księżmi, zakonnikami , a wraz z żandarmerią dozór w fabrykach, zakładach przemysłowych. Dozór i inwigilacja miały charakter prewencyjny i tajny. Straż podlegała Ministerstwu Spraw Wewnętrznych. Naczelnik Powiatu był zwierzchnikiem straży na swoim terenie. Bezpośrednio strażą dowodził jego pomocnik do spraw policyjnych zwany Naczelnikiem Straży Ziemskiej. Jemu podlegali funkcjonariusze niższych rang służący zarówno w mieście powiatowym, jak i rozlokowani w powiecie. Naczelnikowi Straży podlegali starsi strażnicy stojący na czele „uczastków” – rewirów, na które podzielono powiaty. W każdym uczastku funkcjonowała komenda złożona ze starszego strażnika i kilku młodszych. W każdej komendzie znajdowało się kilku strażników konnych- w mieście powiatowym było ich trzech. Miasta miały oddzielne komendy straży. Na wsi przypadał 1 strażnik na 2500 ludności. Ossówno wielokrotnie zmieniało przynależność do rewiru. Do marca 1914r leżało w rewirze korytnickim, od kwietnia do 28 października 1914 r. w rewirze ossównieńskim, a następnie w grębkowskim . [Dziennik Praw t. LXVI s.195 –201 ustawa o straży ziemskiej z dn. 19 (31).12. 1866 zatwierdzona Najwyższym dekretem, tamże s.245 etaty straży ziemskiej , T. LXVIII s.47 Post. Kom. Urz. Z 19.04/1.05.1868 o prerogatywach służbowych niższych stopni straży ziemskiej]

2014- poprawiono literówkę w nazwie