Zawartość na podstawie karty A z 23.08. 1998 (A. Kowalewska ) 1.Akta o ustanowienie opieki 1917 - 1918 sygn. 1-14, 2. Akta w sprawach o przyznanie kuratorów 1918 sygn. 15-24, 3. Akta w sprawach o sporządzenie spisu inwentarza 1917-1918 sygn. 25-35, 4. Akta spraw cywilnych 1918 sygn. 36

KRÓLEWSKO – POLSKI SĄD POKOJU W WIŚNIEWIE,istniał w okresie 1 IX 1917- 29 XI 1918, rozpatrywał sprawy z terenu gmin Domanice, Starawieś i Wiśniew. Organem odwoławczym był Królewsko-Polski Sąd Okręgowy w Siedlcach. Na mocy rozporządzenia Generał Gubernatora z dnia 1 VIII 1917 r. nastąpiło przekazanie sądownictwa stronie polskiej. Z dniem 1 IX 1917 roku wymiar sprawiedliwości zaczęły sprawować sądy Królewsko – Polskie wyrokujące w imieniu Korony Polskiej. Organizacja sądownictwa obejmowała: Sąd Najwyższy w Warszawie ( wspólny dla całego Królestwa Polskiego ), Królewsko Polskie Sądy Apelacyjne (w Warszawie dla terenu okupacji niemieckiej i w Lublinie dla terenu okupacji austriackiej ), Królewsko – Polskie Sądy Okręgowe, Królewsko – Polskie Sądy Pokoju. Królewsko – Polskie Sądy Pokoju utworzono na miejsce zlikwidowanych niemieckich sądów gminnych i sądów pokoju z zachowaniem ich siedzib i właściwości terytorialnej. Funkcję sędziów i ławników zachowały osoby zatwierdzone w 1915 r. W Wiśniewie byli to: sędzia pokoju: E. Orzechowski, ławnicy: K. Chromiński, M. Duk., S. Kacprzak, J. Konopka, A. Kulczak. Sądy pokoju rozpatrywały drobne sprawy cywilne i karne oraz w sprawach ustanowienia opieki. Na mocy Dekretu Naczelnika Państwa z 22 XI 1918 o najwyzszej władzy reprezentacyjnej RP sądy królewsko-polskie przekształcono w sądy pokoju zachowując ich obsadę, kompetencje i zasięg (Dz. P. PP 1918 nr 17 poz. 41).

karta z 2004-02-18 utraciła ważność