Zawartość na podstawie karty A z 1998.08.23 (A. Kowalewska) 1. Akta w sprawach o sporządzenie spisu majątku i ustanowienie opieki 1918 sygn. 1-10, 2. Akta spraw cywilnych 1918 sygn. 11, 3. Akta spraw karnych 1918 sygn. 12

KRÓLEWSKO – POLSKI SĄD POKOJU W ZBUCZYNIE, istniał w okresie 1 IX 1917- 29 XI 1918, rozpatrywał sprawy z terenu gmin Jasionka, Królowa Niwa, Pióry i Zbuczyn. Organem odwoławczym był Królewsko-Polski Sąd Okręgowy w Siedlcach. Na mocy rozporządzenia Generał Gubernatora z dnia 1 VIII 1917 r. nastąpiło przekazanie sądownictwa stronie polskiej. Z dniem 1 IX 1917 roku wymiar sprawiedliwości zaczęły sprawować sądy Królewsko – Polskie wyrokujące w imieniu Korony Polskiej. Organizacja sądownictwa obejmowała: Sąd Najwyższy w Warszawie (wspólny dla całego Królestwa Polskiego ), Królewsko Polskie Sądy Apelacyjne ( w Warszawie dla terenu okupacji niemieckiej i w Lublinie dla terenu okupacji austriackiej ), Królewsko – Polskie Sądy Okręgowe, Królewsko – Polskie Sądy Pokoju. Królewsko – Polskie Sądy Pokoju utworzono na miejsce zlikwidowanych niemieckich sądów gminnych i sądów pokoju z zachowaniem ich siedzib i właściwości terytorialnej. Funkcję sędziów i ławników zachowały osoby zatwierdzone w 1915 r. W zbuczynie byli to: sędzia pokoju: St. Wroczyński, ławnicy: P. Jastrzębski, P. Pogonowski, St. Wiśniewski. Sądy pokoju rozpatrywały drobne sprawy cywilne i karne oraz w sprawach ustanowienia opieki. Na mocy Dekretu Naczelnika Państwa z 22 XI 1918 o najwyższej władzy reprezentacyjnej RP sądy królewsko-polskie przekształcono w sądy pokoju zachowując ich obsadę, kompetencje i zasięg (Dz. P. PP 1918 nr 17 poz. 41).

karta z 2004-02-18 utraciła ważność