administracja gmachów państwowych z 1934 i 1936 roku, sygn. 1 – 2; preliminarz budżetowy z 1934 roku, sygn. 3; sprawy rybołówstwa z lat 1933-1939, sygn. 4 – 7; obwałowanie rzeki Warty z lat 1927-1939, sygn. 8 – 17, 60, 61; młyny prywatne z lat 1922-1939, sygn. 18 – 23, 62; spółki wodne z lat 1933-1939, sygn. 24 – 34, 63, 64; gospodarka leśna z lat 1929-1939 (sprawy scalania gruntów, zalesiania gruntów, akta dot. lasów, plany gospodarstw leśnych), sygn. 35 – 48, 65; budownictwo z lat 1935-1939 (kontrola budynków, rejestr pomiarowy, statystyka budowlana, akta dot. wyglądu estetycznego wsi i miast), sygn. 49 – 54; koło wiejskie z lat 1928-1929 (sprawa sprzedaży ziemi), sygn. 56; ewidencja i kontrola ruchu ludności z 1934 roku, sygn. 57; statuty ochotniczych straży pożarnych z 1935 roku, sygn. 58; plan kuźni w Karsznicach z 1938 roku, sygn. 59; sprawy drenowania gruntów i rowów odpływowych z lat 1935-1939, sygn. 66 – 87, skorowidz aresztów z lat 1931-1932, sygn. 88.

Starostwo Powiatowe Sieradzkie rozpoczęło funkcjonowanie w 1919 roku, kiedy to wprowadzono w Polsce podział terytorialny na województwa i powiaty oraz powołano w województwach urzędy wojewódzkie, a w powiatach starostwa powiatowe. Zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 28 sierpnia 1919 roku o tymczasowej organizacji powiatowych władz administracyjnych I instancji, na terenach byłego zaboru rosyjskiego zachowano dawny podział terytorialny na powiaty i ich granice z 1867 roku. Powiat sieradzki wchodził w skład województwa łódzkiego. Powiatowa władza administracyjna I instancji zwała się starostwem, na czele którego stał starosta, jako przedstawiciel władzy państwowej w powiecie. Starostę mianował Minister Spraw Wewnętrznych. Starosta sprawował zarząd powiatu, był władzą przełożoną zarządu gmin i miast w zakresie administracji ogólnej oraz wykonawcą zarządzeń władz państwowych. Starostwo podlegało w toku instancji województwie. Starostwo było urzędem powołanym do sprawowania wszelkich agend powiatowej administracji państwowej z wyjątkiem spraw przekazanych administracji wojskowej, sądowej, szkolnej, kolejowej, pocztowo-telegraficznej tudzież spraw poruczonych Urzędom Ziemskim i organom Zarządu Dóbr Państwowych i Stadnin Państwowych. Do kompetencji Starostwa należały sprawy: wojskowe, ewidencji ludności, związków i stowarzyszeń, kosztów leczenia, bezpieczeństwa publicznego, nadzoru nad prasą i widowiskami, handlu bronią i amunicją, wyznaniowe, opieki społecznej, ochrony pracy, aprowizacyjne, zdrowotności publicznej, przemysłowe i handlowe, ochrony i popierania rolnictwa, weterynaryjne, polowania i rybołówstwa, budownictwa oraz sprawy z dziedziny sztuki i kultury. Szczegółowe kompetencje i obowiązki starosty oraz organizację starostw powiatowych ustalało rozporządzenie wykonawcze Rady Ministrów z dnia 13 listopada 1919 roku o tymczasowej organizacji powiatowych władz administracyjnych I instancji na obszarze byłego zaboru rosyjskiego. Starostwo Powiatowe Sieradzkie przerwało działalność po wybuchu drugiej wojny światowej.