Statuty, korespondencja organizacyjna, umowa o wynajem budynku dla zarządu, protokoły posiedzeń, sprawozdania z działalności, wykazy członków i deklaracje członkowskie, korespondencja w sprawach utrzymania przytułków, księgi inwentarzowe, listy ofiarodawców, dokumentacja finansowa, podania o przyjęcie do pracy oraz listy płac pracowników, dzienniki korespondencyjne, dokumentacja związana z opieką nad pensjonariuszami: ich dokumenty osobiste oraz ewidencja osób znajdujących się w domach noclegowych i przytułkach, pieczęcie i emblematy Towarzystwa.

Towarzystwo zostało zalegalizowane 16.04.1936 r. decyzją Wojewody Łódzkiego. Głównym jego celem było zapobieganie powstawania i rozwojowi żebractwa oraz zwalczanie jego przejawów w Łodzi. Zgodnie ze statutem Towarzystwo prowadziło akcję uświadamiającą, zakładało i utrzymywało przytułki oraz domy noclegowe, współpracowało z Wydziałem Opieki Społecznej Zarządu Miejskiego, od którego pozyskiwało większość dotacji. Pozostałe źródła dochodu pochodziły ze składek członkowskich, organizowanych imprez, sprzedaży bonów i tabliczek przeciwżebraczych oraz darowizn i zapisów. Kres działalności Towarzystwa położył wybuch II wojny światowej, choć w mocno okrojonej formie funkcjonowało ono jeszcze przez kilka miesięcy.