1.Zarządzanie miastem, 1600-1823, sygn. 1-4 (przywileje miejskie, sprawy administracyjne), 2.Sprawy finansowe, 1625-1750, sygn. 5-11 (rachunki i inwentarze miejskie, wpływy i wydatki, skrypty dłużne), 3.Sądownictwo, 1605-1837, sygn. 12-19 (sprawy kupna i sprzedaży, sprawy spadkowe, kryminalne, katowskie i hyclowskie), 4.Rzemiosło, 1613-1727, sygn. 20-24 (przywileje rzemieślników, sprawy cechowe, browarnictwo, sprawy piekarzy, kąpielowych, młymarzy, aptekarzy), 5.Kościół, szpitale, szkoły, 1657-1736, sygn. 25-26 (sprawy kościelne, szkolne, szpitalne, ciepłe źródło koło Lądka), 6.Akta wsi i majatków podmiejskich, 1623-1852, sygn. 27-31 (akta miejscowości podmiejskich, urbarze), 7.Militaria, 1658-1849, sygn. 32-33 (zakwaterowanie i wyżywienie, sprawy bractwa strzeleckiego), 8.Sprawy kościelne i szkolne, 1657-1736, sygn. 34, 9.Sprawy lecznictwa zdrojowego, 1662-1944, sygn. 35-108 (listy kuracjuszy, 1877-1944, sygn. 43-92, sprawy finansowe, 1865-1917, sygn. 42).

Lądek został lokowany miedzy 1253 a 1278 rokiem. Najstarsza wzmianka o tej miejscowości pochodzi z 1325 roku (Landeck), kiedy była już miastem i należała do Królestwa Czech. W 1437 roku Lądek przeszedł pod panowanie Jerzego z Podiebradów, a następnie Macieja Korwina (1488 rok). Razezm z Hrabstwem Kłodzkim w 1542 roku miasto przejęli książęta legniccy, a później Habsburgowie. W latach 1740-1763 hrabstwo znalazło się pod włądza pruską i pozostało pod nią (nastepnie jako składowa Niemiec) do roku 1945. Rozkwit miasta nastąpił w XIX wieku po odkryciu ciepłych źródeł. Na rozwój miasta wpłynęłą również budowa w roku 1897 lini kolejowej z Kłodzka.