1) Sesje GRN: protokoły, uchwały, plany pracy, sprawy radnych (sygn. 1-13; 1954-1972). 2) Komisje GRN: protokoły, plany pracy (sygn. 14-21; 1958-1970). 3) Prezydium GRN: protokoły, uchwały, plany pracy (sygn. 22-27; 1955-1972). 4) Zebrania wiejskie: protokoły, sołtysi (sygn. 28-30; 1962-1971). 5) Plany gospodarcze (sygn. 31-40; 1961-1971). 6) Kontrole zewnętrzne (sygn. 41-42; 1961-1966). 7) Sprawozdawczość: rolna, budowlana, działalność GRN, Narodowy Spis Powszechny (sygn. 43-48; 1959-1972). 8) Mienie gromadzkie: przejęcie majątku zlikwidowanej gromady w Nowej Wsi Książęcej, wydzierżawianie majątku gromadzkiego (sygn. 49-51; 1957-1972). 9) Budżety i plany funduszu gromadzkiego (sygn. 52-64; 1955-1965).

Reforma podziału administracyjnego wsi wprowadzona ustawą z dnia 25 września 1954 r. zlikwidowała dotychczasowe jednostki administracji wsi (gminy i gromady), tworząc w ich miejsce nowe gromady (art. 1). Ustawa powoływała gromadzkie rady narodowe, wybierane przez ludność na okres 3 lat, które pełniły również rolę organów administracji państwowej (art. 4). Ich zadaniem było kierowanie na terenie gromady „działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną, wiążąc potrzeby gromady z zadaniami ogólnopaństwowymi” (art. 10). Organem wykonawczym i zarządzającym GRN było (powoływane przez nią) prezydium, które jednocześnie zobowiązane było do wykonywania wytycznych i instrukcji prezydium powiatowej rady narodowej (było więc podwójnie podporządkowane) (art. 11 i 27). GRN powoływała również komisje (np. rolną, mienia gromadzkiego) dla poszczególnych dziedzin swojej działalności i sprawowania kontroli społecznej (art. 24-25). W myśl Ustawy dotychczasowe uprawnienia gminnych rad narodowych przeszły na gromadzkie rady narodowe. Faktycznie większość uprawnień przejęło prezydium powiatowej rady narodowej, a gromadzkie rady narodowe w wielu wypadkach zostały ograniczone do wykonywanie jej zarządzeń. Mimo, że w późniejszych latach kompetencje GRN-ów zostały rozszerzone, nigdy nie były one pełnoprawnym gospodarzem gromad. (Przede wszystkim z powodu ograniczenia kompetencji na rzecz powiatów i braku odpowiednich funduszy). Na podstawie wyżej cytowanej ustawy Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu z dniem 5 października 1954 r. powołała na terenie powiatu kępińskiego m.in. gromadę Bralin. Objęła ona obszary dotychczasowych gromad: Bralin, Chojęcin Gola i Tabor Wielki z gminy Bralin oraz miejscowość Wygoda Turkowska z gromady Turkowy z gminy Perzów. Z początkiem 1960 r. włączono do niej zlikwidowaną gromadę Mielęcin, a w 1962 r. gromadę Nowa Wieś Książęca. Z dniem 1 stycznia 1973 r., w związku z reformą administracyjno-gospodarczą kraju, zlikwidowano gromady, a w ich miejsce utworzono gminy.