1) Sesje GRN: protokoły, uchwały (sygn. 1-15, 62-64; 1954-1972). 2) Komisje GRN: protokoły z posiedzeń i kontroli (sygn. 16-29, 69; 1960-1972). 3) Prezydium GRN: protokoły, uchwały (sygn. 30-44, 65-68, 78; 1955-1971). 4) Zebrania wiejskie: protokoły (sygn. 45-52; 1960-1971). 5) Kontrole zewnętrzne (sygn. 53-54, 70; 1957-1972). 6) Sprawozdawczość (sygn. 55; 1966). 7) Budżety i plany funduszu gromadzkiego (sygn. 56-61; 1958-1966). 8) Plany gospodarcze (sygn. 71-76; 1962-1969). 9) Majątek gromadzki: młyn (sprawy własnościowe, wyposażenie, sprawozdawczość) (sygn. 77; 1965-1971). 10) Ewidencja ludności: książki meldunkowe (18 j.a., 1953-1972).

Reforma podziału administracyjnego wsi wprowadzona ustawą z dnia 25 września 1954 r. zlikwidowała dotychczasowe jednostki administracji wsi (gminy i gromady), tworząc w ich miejsce nowe gromady (art. 1). Ustawa powoływała gromadzkie rady narodowe, wybierane przez ludność na okres 3 lat, które pełniły również rolę organów administracji państwowej (art. 4). Ich zadaniem było kierowanie na terenie gromady „działalnością gospodarczą, społeczną i kulturalną, wiążąc potrzeby gromady z zadaniami ogólnopaństwowymi” (art. 10). Organem wykonawczym i zarządzającym GRN było (powoływane przez nią) prezydium, które jednocześnie zobowiązane było do wykonywania wytycznych i instrukcji prezydium powiatowej rady narodowej (było więc podwójnie podporządkowane) (art. 11 i 27). GRN powoływała również komisje (np. rolną, mienia gromadzkiego) dla poszczególnych dziedzin swojej działalności i sprawowania kontroli społecznej (art. 24-25). W myśl Ustawy dotychczasowe uprawnienia gminnych rad narodowych przeszły na gromadzkie rady narodowe. Faktycznie większość uprawnień przejęło prezydium powiatowej rady narodowej, a gromadzkie rady narodowe w wielu wypadkach zostały ograniczone do wykonywanie jej zarządzeń. Mimo, że w późniejszych latach kompetencje GRN-ów zostały rozszerzone, nigdy nie były one pełnoprawnym gospodarzem gromad. (Przede wszystkim z powodu ograniczenia kompetencji na rzecz powiatów i braku odpowiednich funduszy). Na podstawie wyżej cytowanej ustawy Wojewódzka Rada Narodowa w Poznaniu z dniem 5 października 1954 r. powołała na terenie powiatu kępińskiego m.in. gromadę Doruchów. Objęła ona obszary dotychczasowych gromad: Doruchów, Godziętowy, Przytocznica i Tokarzew z gminy Doruchów oraz miejscowość Mikorzyn (kolonia) z gromady Mikorzyn z gminy Kępno-Północ. Z dniem 1 października 1954 r. gromadę włączono do nowoutworzonego powiatu ostrzeszowskiego. Z początkiem 1959 r. włączono do niej zlikwidowaną gromadę Torzeniec, a w 1960 r. gromadę Morawin. Z dniem 1 stycznia 1973 r., w związku z reformą administracyjno-gospodarczą kraju, zlikwidowano gromady, a w ich miejsce utworzono gminy.