Księga urodzonych, małżeństw i zgonów oraz allegata

Równolegle z przepisami dotyczącymi wyznań chrześcijańskich pojawiają się przepisy o aktach stanu cywilnego dla wyznań niechrześcijańskich. W 1825 roku dnia 2 czerwca dekretem cara Aleksandra I powołano Komitet do spraw żydowskich W myśl tego dekretu księża katoliccy mieli pełnić obowiązki urzędników stanu cywilnego dla osób wyznań niechrześcijańskich. 3 listopada 1825 roku Rada Administracyjna Królestwa Polskiego wydała przepisy, na mocy których prowadzenie ksiąg dla tych wyznań powierzone zostało burmistrzom lub osobom wyznaczonym przez Komisję Wyznań. 7 września 1830 roku do prowadzenia ksiąg dla wyznania mojżeszowego powołano rabinów. Akta były wpisywane do oprawnej księgi zakupionej z funduszu dozoru bożniczego, a opatrzonej pieczęciami burmistrza lub urzędnika stanu cywilnego. Obowiązkiem rabina było wpisywanie do księgi aktów urodzeń, małżeństw i zgonów według określonych form. Po dokonaniu wpisu rabin miał obowiązek okazać ksiegę urzędnikowi stanu cywilnego. Księgi stanu cywilnego dla wyznania mojżeszowego funkcjonowały do wybuchu II wojny światowej.

dawny numer zespołu 25/165 w oddziale zamiejscowym w Starachowicach