Urząd Wojewódzki Nowogródzki Wydział Rolnictwa i Reform Rolnych

Номер документа
4/793/0
Количество серий
0
Количество сканов
0

содержание:

Scalenie gruntów wsi Eliaszuki i Michnówka, gm. Tarnopol 1928-1934; sygn. 1

История создателя:

Powstanie Urzędu Wojewódzkiego Nowogródzkiego wiąże się z wprowadzeniem nowego podziału administracyjnego kraju po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 r. Dnia 2 sierpnia 1919 r. Sejm Ustawodawczy RP przyjął Ustawę Tymczasową o organizacji władz administracyjnych II instancji. Ustawa przewidywała podział obszaru byłego zaboru rosyjskiego na 5 województw. Na czele województwa stał wojewoda mianowany przez Naczelnika Państwa na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, uchwalony przez Radę Ministrów. Wojewoda w myśl ustawy był przedstawicielem urzędu sprawującym z jego ramienia władzę państwową i odpowiedzialnym za zarząd województwa. Organem opiniodawczym wojewody miała być rada wojewódzka złożona z przedstawicieli sejmików i rad miejskich, stanowiących powiaty oraz przedstawicieli poszczególnych działów administracji państwowej, Przewodniczącym Rady Wojewódzkiej był z urzędu wojewoda. Szczegółowy zakres kompetencji wojewody i strukturę podległego mu urzędu określa Rozporządzenie Wykonawcze Rady Ministrów z 2 sierpnia 1919 r. Art. 37 rozporządzenia stwierdzał, iż Urząd Wojewódzki składał się z następujących departamentów: prezydialnego, administracyjnego, samorządowego zdrowia publicznego (wojewódzki urząd zdrowia), aprowizacyjnego, rolnictwa i weterynarii, przemysłowego, pracy i opieki społecznej, okręgowej dyrekcji robót publicznych oraz kancelarii głównej. Sprawy należące do kompetencji działania Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (nie należące do zakresu czynności kuratoriów okręgów szkolnych) oraz Sztuki i Kultury miały być objęte zakresem działania departamentu administracyjnego urzędu wojewódzkiego. W odrodzonym po I wojnie światowej państwie polskim zarząd spraw ziemskich wszedł w zakres działania nowo powołanych urzędów ziemskich. Urzędom ziemskim powierzono wprowadzenie i utrwalenie nowego ustroju rolnego, w myśl zasad Uchwały Sejmu RP z 10 lipca 1919 r. Organizacją urzędów i komisji ziemskich różnych szczebli regulowała ustawa z 6 lipca 1920 r., a rozporządzenie wykonawcze do wspomnianej ustawy z 23 sierpnia 1920 r. określało szczegółowo zakres działania, kompetencje oraz sposób urzędowania tych organów. 11 sierpnia 1923 r. wydano nową ustawę, która mówiła o zakresie działania Ministra Reform Rolnych oraz o organizacji urzędów i komisji ziemskich. Urzędy ziemskie podporządkowano Ministerstwu Reform Rolnych, prezesem Głównej Komisji Ziemskiej został minister. Władzami wykonawczymi, podległymi bezpośrednio ministrowi, były okręgowe urzędy ziemskie i okręgowe komisje ziemskie. Rozporządzenie do w/w ustawy z 12 marca 1924 r. uściślało kompetencje urzędów. 28 grudnia 1925 r. wydana została znowelizowana ustawa o wykonaniu reformy rolnej i ona odtąd stanowiła o kierunkach działania urzędów ziemskich. Siedzibą Okręgowego Urzędu Ziemskiego Nowogródzkiego było Grodno, a Okręgowego Urzędu Ziemskiego Poleskiego Pińsk, a następnie Brześć nad Bugiem. 8 listopada 1932 r. Minister Rolnictwa i Reform Rolnych, ustalając siedziby i właściwości terytorialne powiatowych urzędów ziemskich wymienia m.in. Powiatowe Urzędy Ziemskie w Grodnie i Wołkowysku, jako jednostki organizacyjne podporządkowane Okręgowemu Zarządowi Ziemskiemu w Białymstoku. W skali całego kraju ujednolicono wówczas właściwości terytorialne Okręgowych Urzędów Ziemskich, które miały obejmować obszar jednego województwa, a siedzibą urzędu miało być miasto wojewódzkie. 27 października 1933 r. Prezydent RP wydał rozporządzenie o zespoleniu urzędów ziemskich z władzami administracji ogólnej i organizacji komisji ziemskich. Z dniem 1 stycznia 1934 r., w związku z likwidacją samodzielności urzędów ziemskich, dotychczasowe Okręgowe Urzędy Ziemskie funkcjonują w ramach urzędów wojewódzkich jako wydziały rolnictwa i reform rolnych. Uprawnienia urzędów ziemskich przekazane zostały wydziałom rolnictwa i reform rolnych urzędów wojewódzkich oraz referatom rolnictwa i reform rolnych starostw powiatowych. Kres działalności Urzędu nastąpił w 1939 r. na skutek wybuchu II wojny światowej.

Крайние даты:

[1928-1933] 1934

классификация:

Имя создателя:

Даты:

1928-1933, 1934-1934.

Бывшее название:

Название иноязычные:

Языки:

Наличие:

Всего архивных единиц:

1

Всего разработанных архивных единиц:

1

Всего архивных единиц без записей :

0

Всего текущих материалов

0.0

Ogółem opracowanych materiałów bieżących

0.1

Всего разработанных текущих материалов

0.0

Всего архивных единиц:

0

ogolem.plikow:

0

ogolem.rozmiar:

0.0

ogolem.dokumentow

0

ogolem.spraw

0

ogolem.klas

0

Всего архивных единиц:

0.0

Всего погонных метров:

0.0

Крайние даты неархивной документации:

Имя Казначейский инвентарь uwagi
географический указатель Nie
книжный инвентарь утвержденный Tak 1