Sprawy personalne 1888 – 1915 ( 1 – 11 ), akta personalne pracowników więzienia, naczelnika, starszych i młodszych strażników, pisarza i mechanika. Sprawy administracyjne 1913 – 1917 ( 12 – 22 ), zarządzenia władz nadrzędnych, kontrole, informacje o stanie sanitarnym, spisy straży więziennej, listy płac, korespondencja. Sprawy gospodarcze 1907 – 1915 ( 23 – 41 ), dane dotyczące asortymentu , ilości i cen towarów niezbędnych do użytku więźniów, wyposażenie w odzież, bieliznę, obuwie, zużycia węgla, nafty, żywności. Spisy inwentarza więziennej cerkwi. Akta więźniów 1910 – 1915 ( 42 – 100 ), spisy więźniów politycznych i innych, sprawozdania dotyczącemałoletnich, chorych i zmarłych, zesłanych na Sybir, akta więźniów z zaznaczonym rodzajem przestępstwa. Księgi 1891 – 1915 ( 101 – 119 ), księgi przychodów i rozchodów materiałów do oświetlenia i ogrzewania, przyjęcia więźniów, książeczki pracy więźniów.

Do momentu wybudowania nowego więzienie w Łomży mieściło się przy ulicy Wiejskiej. W 1892 roku wybudowano nowy kompleks więzienny przy szosie prowadzącej do Śniadowa ( obecnie Aleja Legionów) składający się z kilku murowanych dwu i trzy piętrowych budynków mieszczących 230 cel pojedyńczych dla mężczyzn i 59 dla kobiet, 11 ogólnych sal dla 121 mężczyzn i 3 dla 28 kobiet, 8 karcerów, lazaret i łaźnię. W więzieniu istniały również trzy warsztaty: tkacki, ślusarski i stolarski. Więzieniem zarządzał naczelnik mający do pomocy strażników, urzędników kancelarii, lekarzy i kapłanów. Przebywało w nim średnio ok. 230 osób rocznie, w pewnych okresach jednak ( rok 1905 czy okres okupacji hitlerowskiej)liczba więźniów przekraczała dwa tysiące.