Repertorium „A” 1919-1925, sygn. 1; akta spadkowe [1896-1918] 1919-1928 [1929-1964], sygn. 2-1877; akta spraw opiekuńczych 1919-1924, sygn. 1878-1879; testamenty i protokoły ogłoszenia testamentów [1899, 1914-1918] 1919-1928, sygn. 1880-1888; akta spraw cywilnych spornych [1918] 1919-1922, sygn. 1889-1890; akta sprawy cywilnej niespornej o przerachowanie spłat 1926 [1930], sygn. 1891; dokumenty związane z podziałem i sprzedażą parcel gruntowych w gminie katastralnej Gwoździec 1927-1928, sygn. 1892.

Formalne przejęcie sądownictwa na obszarze byłego zaboru austriackiego przez władze polskie nastąpiło na mocy Dekretu Naczelnika Państwa z dnia 8 II 1919 r. Na mocy tego dekretu sądy powiatowe pozostawały nadal sądami niższego szczebla. Ich organizację i funkcjonowanie w latach 1919-1928 regulowały nadal przepisy austriackiej ustawy z dnia 27 XI 1896 r. Do zadań sądów powiatowych należało rozpatrywanie spornych i niespornych spraw cywilnych, które nie były objęte właściwością sądów okręgowych oraz sprawy karne o przekroczenia. Sądami drugiej instancji w stosunku do sądów powiatowych były sądy okręgowe. Terytorialny zakres działalności Sądu Powiatowego w Nisku obejmował powiat sądowy niżański, w skład którego wchodziło miasto Nisko i położone w jego najbliższej okolicy miejscowości. Sąd dzielił się na kilka oddziałów oznaczanych na aktach cyframi rzymskimi. Ponieważ w zespole brak jest akt organizacyjnych, nie można ustalić liczby i zakresu czynności oddziałów. Sądem drugiej instancji i organem nadzorczym wobec Sądu Powiatowego w Nisku był Sąd Okręgowy w Rzeszowie. Sąd Powiatowy w Nisku działał do końca 1928 r., tj. do czasu, gdy sądy powiatowe zostały przekształcone w sądy grodzkie na mocy Rozporządzenia Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej z 6 II 1928 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych.