Zjazdy, posiedzenia, zebrania: protokoły z zebrań Zarządu Wojewódzkiego, zarządów oddziałów z lat 1945-1960, sygn. 1-11 Organizacja Ligi: zarządzenia, ewidencja pieczęci z lat 1960, sygn. 12-13 Plany, sprawozdania, analizy: sprawozdania i analizy dotyczące działalności Ligi z lat 1958-1960, sygn. 14-16 Sprawy finansowe Ligi: budżety i bilanse z lat 1955-1962, sygn. 17-26

21 sierpnia 1944 roku w wyzwolonym Lublinie utworzona została organizacja społeczna Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza, którego celem była opieka nad walczącymi żołnierzami, rannymi i ich rodzinami. Terenowe ogniwa miały samodzielność statutową i organizacyjną. Opiekę nad nimi sprawowało ówczesne Ministerstwo Informacji i Propagandy. W województwie śląsko-dąbrowskim Towarzystwo Przyjaciół Żołnierza zostało założone 18 czerwca 1945 roku. 30 lipca 1945 roku na ogólnopolskiej konferencji Towarzystwa Przyjaciół Żołnierza wyłoniono centralne kierownictwo z prezesem i rozszerzono zadania organizacji o opiekę nad inwalidami wojennymi i rodzinami poległych żołnierzy i partyzantów oraz nad zdemobilizowanymi żołnierzami. Na ogólnopolski zjeździe akces do Towarzystwa zgłosił Związek Rodzin Wojskowych. W 1946 roku Towarzystwo uznano za stowarzyszenie wyższej użyteczności. W 1950 roku Towarzystwo przekształciło się w Ligę Przyjaciół Żołnierza, na terenie województwa śląsko-dąbrowskiego nastąpiło to w listopadzie 1949 roku. 10 maja 1953 roku nastąpiło połączenie Ligi Morskiej i Ligi Lotniczej z Ligą Przyjaciół Żołnierza, a w 1954 roku uznano Ligę Przyjaciół Żołnierza za stowarzyszenie wyższej użyteczności. Liga działała do 1962 roku, kiedy nastąpiła zmiana nazwy na Ligę Obrony Kraju. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr M. Gałuszka, Katowice 1978]

KM 11.09.1986