Księgi kopalniane z lat Plany ruchu i sprawozdania z lat 1870-1936, sygn. 1-11 Dodatki do planów ruchu z lat 1888-1935, sygn. 12-40 Plan 5-letni i sprawy eksploatacji z podsadzką z lat 1931-1939, sygn. 121-123 Korespondencja z Okręgowym Urzędem Górniczym: sprawy techniczne i bezpieczeństwa kopalni z lat 1888-1944, sygn. 124-173 Akta koncesyjne: sprawy inwestycyjne, zezwolenia budowlane i na urządzenia techniczne z lat 1858-1939, sygn. 174-268 Sprawy załogi: jubilaci, zatrudnianie niepodległościowców, choroby zawodowe z lat 1928-1944, sygn. 269-274 Korespondencja dyrektora Brenera z lat 1938-1943, sygn. 275 Dzienniki podawcze z lat 1934-1944, sygn. 276-284 Spis roboczy z 1904, 1909, 1930-1931 roku, sygn. 285-287

Kopalnia "Walenty-Wawel" powstała z połączenia 3 kopalń: "Brandenburg" (nadana w 1770 roku), "Wolfgang"( nadana w 1841 roku) i "Hrabia Franciszek", położonych na terenie Rudy Śląskiej. Kopalnia "Hrabia Franciszek" powstała z podziału Kopalni "Wolfgang" w 1912 roku. Kopalnia "Brandenburg" w 1804 roku przeszła w posiadanie hrabiego von Ballestrema. Pozostałe dwie kopalnie należały częściowo do hrabiego von Ballestrema, a częściowo do spadkobierców Ruffera, hrabiny von Saurma-Jeltsch i hrabiego Matuschki. W 1925 roku przemianowano Kopalnię "Brandenburg" na "Wawel". Od 1 stycznia 1926 roku kopalnie "Wolfgang" i "Hrabia Franciszek" stanowiły wspólnotę eksploatacyjną pod nazwą Kopalnia "Wolfgang", od 1 kwietnia kopalnie te rozłączono i każda z nich figurowała pod dawną nazwą. Z dniem 1 sierpnia 1931 roku kopalnie: "Wolfgang", "Hrabia Franciszek" i "Wawel" połączono w jedną kopalnię pod nazwą "Wolfgang-Wawel", z dniem 1 września 1936 nazwa "Wolfgang-Wawel" została zmieniona na "Walenty-Wawel". [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr Cz. Kaczorowska, Katowice 1962]