Ogólne sprawy produkcyjne i prace badawcze: sprawy technologiczne, analizy, korespondencja, opisy procesów badawczych, sprawozdania, gospodarka materiałowa z lat 1892-1944, sygn. 1-39 Inwestycje z lat 1890-1944, sygn. 40-66 Patenty z lat 1907-1944, sygn. 67-84 Okresowe sprawozdania produkcyjne i finansowe z lat 1907-1945, sygn. 85-133 Sprawy energetyczne z lat 1940-1944, sygn. 134-136 Sprawy handlowe z lat 1910-1944, sygn. 137-151 Sprawy administracyjne: plany huty, awarie, przepisy przeciwpożarowe, ubezpieczenia rzeczowe z lat 1919-1944, sygn. 152-157 Pracownicy i pracodawcy: okólnik, zatrudnienie, płace, strajki robotnicze, umowy taryfowe z lat 1919-1945, sygn. 158-185

Zakład powstał około 1872 roku. W 1905 roku wszedł w skład nowo utworzonej spółki Zakłady Hohenlohego w Wełnowcu. W 1939 roku po zajęciu Śląska przez Niemców, Zakłady Hohenlohego objęte zostały zarządem komisarycznym z ramienia Bergwerksverwaltung Oberschlesien G.m.b.H. Der Reichswerke "Hermann Göring". W czerwcu 1940 roku z zakładów cynkowych wchodzących dotąd w skład Spółki Hohenlohego utworzono osobną grupę cynku. Od 1 stycznia 1942 roku nastąpił podział przynależności organizacyjnej zakładów cynkowych, Hutę Cynkową, a obok niej Hutę Schellera, przydzielono spółce Schlesische Aktiengesellschaft für Bergbau und Zinkhüttenbetrieb. W okresie międzywojennym obok nazwy niemieckiej Hohenlohe-Zinkhütte pojawiła się z biegiem czasu nazwa polska Huta Cynkowa Hohenlohe. Od 1936 roku obowiązywała oficjalna nazwa Huta Cynkowa Wełnowiec w Wełnowcu. W latach okupacji hitlerowskiej powrócono do nazwy niemieckiej. W ostatnich latach przed II wojną światową zawiadowstwo ruchu składało się z jednoosobowego kierownictwa i inżynierów ruchu. Niektóre oddziały huty posiadały szerszy zakres działania, obejmujący także Hutę Schellera i Walcownię Cynku. [na podstawie wstępu do inwentarza, oprac. mgr E. Długajczyk, Katowice 1966]

KM 16.06.1968, 0014-7