W zespole znajdują się 223 dokumenty z XIII-XVIII w., kopiariusz dokumentów i akta; wśród dokumentów występują dokumenty papieskie, zwierzchnich władz zakonnych, królewskie i książęce oraz wystawione przez klasztor i osoby prywatne; akta własne dotyczą spraw wewnętrznych klasztoru oraz majątkowych, powstały w głównie w XVIII w., ale znajdują się w nich informacje dotyczące okresu wcześniejszego; znajdujące się w zespole akta pruskich urzędów powstały w związku z przejęciem kontroli nad klasztorem i jego majątkiem, roszczeniami majątkowymi wobec klasztoru i osób trzecich.

Lokowany w 1250 r. w Byszewie przez skarbnika kujawskiego Mikołaja, za poparciem księcia Kazimierza Konradowica. Przeniesiony do wsi Smeysze (Koronowo), gdzie powstały murowane zabudowania klasztorne. W 1315 r. klasztor już stał, nie można jednak określić czy cały. Ostatecznie budowla została zakończona koło połowy XIV w. W 1368 r. klasztor przystąpił do lokacji miasta Koronowa na prawie magdeburskim. Rozwój klasztoru do początków XV w. przebiegał bez przeszkód i stał się największym właścicielem ziemskim na Północnych Kujawach, posiadając na początku XV w. 53 miejscowości. Okres wojen z Krzyżakami przyniósł zniszczenia i rabunki, po czym nastąpił okres rozwoju. W 1523 r. sufragan gnieźnieński konsekrował kościół i siedem nowych ołtarzy. Opat Adam Mirakowski ufundował szpital św. Ducha (rozebrany w 1832 r.), przebudowano kościół parafialny. Kolejne straty przyniosły klasztorowi wojny z lat 1655-1660 i w czasie wojny północnej. Zniszczenia te zostały jednak usunięte, a sytuacja klasztoru na tyle się poprawiła, że rozpoczęto budowę nowych obiektów klasztornych i zmianę wyposażenia kościoła. Prawdopodobnie w latach 40. XVIII w. powstała nowa rezydencja opata, a następnie nowe zabudowania klasztorne oraz liczne zabudowania gospodarcze. Po 1772 r. władze pruski poddały klasztor nadzorowi i kontroli, zmierzając do jego stopniowej likwidacji. Ostatecznie w 1819 r. został zlikwidowany, a zabudowania klasztorne przeznaczono na więzienie. Kościół stał się parafialnym.