Zespół stanowią 3 dokumenty pergaminowe z końca XVI w. nadane klasztorowi w związku z otrzymaniem beneficjum w podmiejskiej wsi Góra oraz 10 j.a. wytworzonych przez administrację pruską i Prefekturę Departamentu Bydgoskiego, w związku z nadzorem administracyjnym nad klasztorem i przejęciem jego praw majątkowych.

Klasztor został fundowany bezpośrednio po najeździe krzyżackim w 1331 r. przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława. Otrzymał ziemię z ogrodem, wolne rybołówstwo na jeziorach żnińskich, młyn w Kosmowie z sadzawką i 3 jatki. Konsekracja murowanego kościoła klasztornego pod wezwaniem św. Jana Chrzciciela miała miejsce w 1338 r. Wzniesiono wówczas pozostałe zabudowania klasztorne. W 1447 r., po pożarze, rozpoczęto budowę nowego klasztoru. Znacznym wsparciem dla klasztoru było podarowanie w 1596 r. przez arcybiskupa Karnkowskiego beneficjum w podmiejskiej wsi Górze. Od XVII w. klasztor pozbawiony opieki arcybiskupów i w następstwie ogólnego upadku gospodarczego i zmniejszenia znaczenia miasta zaczął stopniowo podupadać. Po przejściu pod władzę pruską znalazł się pod ścisłym nadzorem administracyjnym. W 1819 r. władze wydały dekret o jego zniesieniu ze względu na zły stan budowlany. W 1821 r. został rozebrany, a na jego miejscu zbudowano kościół ewangelicki.

baza danych IZA; baza danych SCRINIUM